«رأیتم» در آیه شریفه: «قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللّهُ»،[1] صیغه مفرد مخاطب و ضمیر تاء، فاعلِ فعل «رأی» است، و «میم» در آن علامت جمع است.[2] همچنین، «رَأَیْتَکُمْ» در آیه «قُلْ أَرَأَیْتَکمْ إِنْ أَتاکمْ عَذابُ اللّهِ»،[3] صیغه مفرد مخاطب و ضمیر تاء، فاعلِ فعل «رأی» است، و لفظ «کُم»، علامت خطاب و به جاى ضمیر متّصل فعل در تثنیه، جمع و مفرد، ضمیر متّصل مفعولی است و صیغه مفرد فعل و فاعل به حال خود باقى مى ‏مانند.[4]

«أرأیتم» و «رَأَیْتَکُمْ»، در هر دو آیه، اشاره به تأکید و توجّه دادن بیشتر و تنبیه مخاطب است که به دقّت بررسى کرده و ببینند که در مقابل اراده خداوند متعال هیچگونه قدرتی ندارند.[5]

این پرسش، پاسخ تفصیلی ندارد.