پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:

ج۱) این گونه آزمایشها برای اثبات زنا حجت نیست. [1]

ج۲)  به طور کلی به آزمایش مذکور و اقرار زن، زنای مرد ثابت نمی شود. [2]

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

1. اگر آزمایش DNA موجب یقین برای نوع مردم شود، می تواند اثبات کند که منی مردی خاص است، ولی این نکته را که منی به شکل حرام در آنجا قرار گرفته، اثبات نمی کند و ممکن است وطی به شبهه یا انتقال منی از طریق دیگر می باشد.

البته اگر این احتمالات (یعنی وطی به شبهه یا انتقال منی) نیز به صورت یقینی برای نوع مردم، با توجه به شواهد حسی قابل عرضه در محکمه، منتفی باشد، و فقط یقین به زنا حاصل شود، حکم آن اثبات می گردد.

2. اقرار یک طرف به زنا نسبت به طرف دیگر قذف است و حد قذف دارد.

لینک به سایت استفتائات