در صورتی که عقد جاری شده، دارای شرایط عقد صحیح در مذهب شیعه باشد، مانعی ندارد. و برای آگاهی از این شرایط می‌توانید به نمایه: 1238 (شرایط ازدواج دائم و موقت) مراجعه نمایید.

گفتنی است؛ اکثر شرایط عقد ازدواج، بین شیعه و مذاهب چهارگانه اهل سنت یکسان است. و بعضی از موارد اختلافی از این قرار است: 

1. یکی از شرایط عقد در نزد شیعه آن است که بر قطعیت و جذم طرفین دلالت کند، لذا فقهای شیعه می‌گویند صیغه‌ی آن باید به لفظ ماضی -مانند: زَوَّجتُ یا اَنکَحتُ- باشد. اما اهل سنت از جمله شافعیه، ماضی بودن الفاظ صیغه‌ی ازدواج را شرط نمی‌دانند و حنفیه هر لفظی -مانند الفاظ بیع و هبه- را که از قصد طرفین بر ازدواج حکایت کند، برای این منظور کافی می‌دانند.

2. فقهای شیعه، داشتن قصد جدّی در خواندن عقد را شرط می‌دانند، اما اهل سنت، می‌گویند در صورتی که صیغه‌ی عقد به قصد شوخی هم خوانده شود، عقد صحیح است.[1]

3. اهل سنت حضور دو شاهد بر عقد ازدواج را واجب می‌دانند، اما شیعیان آن را مستحب می‌شمارند.

4. شیعه، اذن ولی را در ازدواج دختر باکره شرط می‌داند، بر خلاف حنفیه، که اجازه ولی دختر بالغه و رشیده را لازم نمی‌دانند.   

ضمائم:

پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: [2]

حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):

در هر صورت باید شرایطى که براى صحت عقد در رساله‌های عملیه بیان شده، رعایت شود.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

باید شرایط معتبره نزد شیعه در آن رعایت شود که برای آگاهی از شرایط، به رساله مراجعه نمایید.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

جاری کردن صیغه نکاح با شرایط معتبره مانند قصد انشاء مانعی ندارد.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

در صورتیکه عقد جاری شده، واجد شرائط عقد صحیح در مذهب حقه باشد، مانعی ندارد و آثار صحت بر آن مترتب است.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

ازدواج صحیح است.   لینک به سایت استفتائات