لطفا صبرکنید
8633
- اشتراک گذاری
«آن دائم» یا «حال دائم» اصطلاحی عرفانى است. یکی از مسائلی که اهل عرفان مطرح میکنند مسئلهی حضرات خمس است. برای اطلاع بیشتر در باره حضرات خمس پاسخ 13064 را مطالعه کنید. یکی از حضرات خمس، حضرت الهیت است که در آن همه اشیا موجودند؛ اما وجود آنها در آن حضرت به گونهای نیست که بتوان زمان ماضی، مضارع و حال در آن فرض کرد؛ بلکه حالی است که دائم است. به عبارت دیگر، ازل و ابد در آنجا متحد است و همه در «حال» و «آن» حاضر هستند.[1] حال یا آن دائم، را گاهی نفس رحمانی نیز مینامند.[2]
[1]. «فلا بد أن یکون ثم حضرة إلهیة فیها وقوع الأشیاء دائما لا تتقید بالماضی فیقال قد وقعت و لا بالمستقبل فیقال تقع و لکن متعلقها الحال الدائم». ابن عربى، محى الدین، الفتوحات المکیة (4 جلدى)، ج 2، ص 92، دار صادر، بیروت.
[2]. ر. ک. سجادی، سید جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج 1، ص 20، دانشگاه تهران، چاپ سوم، 1373ش.