این جانب دختری 23 ساله ،‌ساکن قم ، دارای مدرک کارشناسی در رشته ریاضی از دانشگاه تهران و بزرگ شده در خانواده ای مذهبی هستم و البته چند ماهی است که نامزد کرده ام .
تقریبا از حدود 3-4 سال پیش به تدریج گرفتار مشکل وسواس شدم تا جایی که در حال حاضر خود را آدمی کاملا وسواسی می بینم که نمی توانم همه جا راحت باشم ، از گردش و تفریح و مسافرت لذت ببرم و به طور کلی نمی توانم فکری آسوده داشته باشم . تا به حال بارها تصمیم گرفته ام و سعی کرده ام مثل آدم های معمولی باشم اما نتوانسته ام . به همین دلیل خواستم از شما در این زمینه کمک بگیرم . اما لازم می بینم ابتدا در مورد خودم ، خانواده ام و این که این مشکل دقیقا از چه زمانی و به چه علت و چگونه در من ایجاد شد توضیح دهم .
قبلا از راهنمایی و کمک شما نهایت تشکر و سپاس را دارم .
همان طور که گفتم من در خانواده ای مذهبی به دنیا آمده و بزرگ شده ام . به طور کلی در خانواده ما به مسائل مربوط به طهارت و نجاست توجه زیادی می شود . پدر من تا حدود 7-8 سال پیش کمی وسواس داشت . برای مثال هنگام آب کشیدن جای نجس یا چیز نجس خیلی دقیق بود و به دقت آن را آب می کشید . در هر جای دیگری به جز خانه خودمان به چیزی دست تر نمی زد . هر روز حمام می رفت و ......و حتی آن طور که من یادم هست در مورد این مسائل به من هم خیلی سخت می گرفت که مثلا فلان جا را این طور آب بکش و یا به فلان چیز دست نزن و .... . مثلا یک بار زمانی که شاید حدودا 7-8 ساله بودم ، برای آب کشیدن صورت من که تمام آن نجس شده بود ، مرا به داخل حمام برد و تشت را پر از آب کرد و تمام صورت مرا در تشت فرو کرد . در حالی که من فکر می کنم با شیلنگ آب هم می شد این کار را انجام داد . به هر حال ایشان در این زمینه خیلی دقت داشتند و به من و حتی مادرم نیز در مواردی سخت می گرفتند . اما تقریبا از حدود 7-8 سال پیش وسواس ایشان خیلی کمتر شد . اما باز هم در مورد این مسائل خیلی دقیق هستند .
اما مادرم اگرچه شخصی است که مسائل پاکی و نجسی را به دقت مراعات می کند ، اما به هیچ وجه در این زمینه وسواس ندارد و اگر جایی یا چیزی نجس باشد به سرعت و البته به طور صحیح آن را آب می کشد و هیچ وقت در این زمینه سخت گیری نمی کند . خود من هم تا قبل از ورود به دانشگاه و قرار گرفتن در محیط خوابگاه وضعی شبیه مادرم داشتم . یعنی خیلی به خوبی و به دقت این مسائل را رعایت می کردم و اگر چیزی نجس می شد یا برای مثال قسمتی از بدنم نجس بود ، خیلی به راحتی و به سرعت آن را آب می کشیدم و به هر حال در برخورد با این مسائل راحت بودم و به هیچ وجه وسواس نداشتم . اما زمانی که وارد دانشگاه شدم و در محیط خوابگاه قرار گرفتم ، همه چیز عوض شد . در خوابگاه با کسانی هم اتاق شدم که افرادی بی بند و بار بودند و اصلا اهل نماز و روزه نبودند و به طور کلی می دیدم که مسائل مربوط به نجاست و پاکی را به هیچ وجه رعایت نمی کنند . همین موضوع باعث شد که از آنها کناره گیری کنم . برای مثال تا جایی که امکان داشت با آنها هم غذا نمی شدم و اگر هم با آنها غذا می خوردم ، حتما دهانم را آب می کشیدم . چون به چشم خودم می دیدم که اصلا این مسائل برایشان مهم نیست و رعایت نمی کنند یا تا جایی که امکان داشت در خوابگاه لباس نمی شستم و اگر هم گاهی مجبور می شدم در خوابگاه لباس بشویم ، روی بندی که آنها لباسهایشان را پهن می کردند ، لباسهایم را پهن نمی کردم . همین طور برای وضو گرفتن و ظرف شستن همیشه مشکل داشتم . چون با خودم می گفتم آنها هم از همین ظرف شویی ها و دست شویی ها استفاده می کنند و لذا صد در صد اینها نجس هستند و مثلا اگر موقع وضو گرفتن از داخل دست شویی به لباسم آب می پاشید ، دیگر آن لباس را نجس می دانستم و یا موقع نماز خواندن در خوابگاه اگر چه روی سجاده نماز می خواندم ، اما از پرزها و موهایی که به هر حال به چادر نمازم می چسبید اجتناب می کردم و به طور کلی اگر لباسی نجس باشد خیلی با احتیاط آن را جا به جا می کنم و از پرزهای آن و یا حتی اگر ذرات گرد و غباری روی آن باشد از آن دوری می کنم .در دانشگاه هم وضعیتم تا حدود زیادی به همین شکل بود و چون این افراد در دانشگاه هم رفت و آمد می کردند آن جا را هم نجس می دانستم و مثلا موقع وضو گرفتن در دانشگاه هم همین مشکل را داشتم . همین طور موقع غذا خوردن در دانشگاه ؛ برای مثال اگر گوشه ای از میز غذا کمی خیس بود و آستین مانتویم به آن برخورد می کرد ، آستین مانتویم را آب می کشیدم و .... و البته من هر هفته روزهای آخر هفته به قم ( خانه ) می آمدم و زمانی که به خانه می آمدم تمام بدن و لباس ها و حتی گاهی اوقات کیف و کفش و مداد و خودکارهایم را هم آب می کشیدم . اما باز هفته بعد وضع به همین منوال بود و دوباره وقتی به خانه می آمدم همه چیز را آب کشی می کردم .
خلاصه وضعیت من در دانشگاه و خوابگاه به این شکل بود و این حالت تقریبا از اواخر سال اول دانشگاه یا اوایل سال دوم در من ایجاد شد . در ابتدا فکر نمی کردم که کارم اشتباه باشد و چون به چشم خودم می دیدم که خیلی از بچه ها و از جمله هم اتاقی هایم مسائل پاکی و نجسی را رعایت نمی کنند ، آنها را نجس می دانستم و در نتیجه از همه چیز و همه جا اجتناب می کردم .
اما اواخر سال دوم بود که پدر و مادرم فهمیدند که دچار وسواس شده ام . خلاصه به یک مرکز مشاوره در قم که البته وابسته به حوزه بود مراجعه کردم . در آن جا مرا به یک متخصص اعصاب و روان معرفی کردند . ایشان هم قرص های فلوکستین را برایم تجویز کرد . حدود یک سال این قرص ها را مصرف کردم . در طول مدتی که قرص ها را مصرف می کردم احساس کردم که وضعیتم خیلی بهتر شده و هم به نظر خودم و هم به نظر پدر و مادرم دیگر حالت وسواس در من وجود نداشت و حالتی شبیه گذشته پیدا کرده بودم و دیگر این مسائل تقریبا برایم عادی بود و وسواس نداشتم . خلاصه بعد از یک سال که دوباره به پزشک مراجعه کردم ، ایشان از من خواست تا چند ماه دیگر هم مصرف قرص ها را ادامه دهم و اگر هم چنان وضعیتم خوب بود ، قرص ها را قطع کنم . من هم مدتی مصرف قرص ها را ادامه دادم و البته زودتر از موعدی که دکتر گفته بود ، آنها را قطع کردم . بعدا از قطع قرص ها تا حدود 2-3 ماهی وضعیتم مانند قبل بود، اما بعد از 2-3 ماه احساس کردم که دوباره همان حالات دارد به سراغم می آید و همین اتفاق هم افتاد و به تدریج وسواس در من شدید تر شد . البته چون باز هم با محیط خوابگاه و دانشگاه سروکار داشتم فکر می کردم با تمام شدن درسم و نبودن در محیط خوابگاه و دانشگاه مشکلم هم حل خواهد شد اما الان حدود یک سالی است که درسم تمام شده و دیگر با محیط خوابگاه و دانشگاه در ارتباط نیستم ؛ اما هم چنان مشکل وسواس در من وجود دارد و حتی نسبت به قبل شاید شدیدتر هم شده باشد . البته من در خانه خودمان خیلی راحت ترم . چون در خانه خودمان همه چیز و همه جا پاک است . مثلا دست شویی خانه ما کاملا پاک است ؛ به طوری که اگر برای مثال گوشه لباسم به زمین برخورد کند و تر شود ؛ نمی گویم نجس است . به هر حال در خانه خودمان وضعیتم خیلی بهتر است و خیلی راحت تر هستم و به همه جا دست تر می زنم و اصلا احساس بدی ندارم . البته در آب کشیدن جای نجس یا لباس نجس خیلی مشکل دارم و هم وقت زیاد و هم آب زیادی برای این کار صرف می کنم و در آخر هم انواع و اقسام سوالات برایم پیش می آید که آیا لباسم کاملا پاک شد ؟ آیا به فلان جا آب نپاشید ؟ آیا آن قسمت را آب کشیدم ؟ و هزاران سوال دیگر و خلاصه ذهنم به شدت مشوش می شود . به طوری که همان طور که گفتم اگر لباس نجسی را بشویم و بعد بخواهم لباس و به هر حال زمینی را که لباس را آن جا شسته ام و یا به آن جا آب پاشیده است آب بکشم ، معمولا اضطراب دارم و وقت بسیار زیادی و هم چنین آب زیادی صرف این کار می کنم وگاهی آخر سر هم خیلی اطمینان به پاک شدن آن پیدا نمی کنم و انواع سوالات به ذهنم خطور می کند و ذهنم را مشوش می کند .
البته اگر در جای دیگری غیر از خانه خودمان باشم ، وضیتم بسیار بدتر است .برای مثال در حال حاضر که به خانه مادرشوهرم می روم ، خیلی راحت نیستم . با وجود این که آنها هم آدم های مذهبی و متدینی هستند و این مسائل را رعایت می کنند اما باز هم در آن جا آرامش ندارم و مثلا اگر پایم را بشویم و روی فرش خشک کنم ،نمی گویم پایم نجس است و حتی با آن پا نماز هم می خوانم . اما وقتی به خانه خودمان می آیم دوباره پایم را آب می کشم . البته من از همان اول در خانه مادر شوهرم این طور نبودم . یکی به این دلیل که اوایل وضعیتم خیلی بهتر بود و یکی هم به این دلیل که گاهی چیزهایی را می بینم و این باعث می شود که کمی محتاط تر باشم . مثلا ما در خانه خودمان از ماشین لباس شویی جلو شیشه دار استفاده می کنیم . پدر من با توجه به کارکرد ماشین و این که همیشه موقع شستن لباس مقداری کف به شیشه ماشین می چسبد و موقع آب کشی هم آن قدر آب داخل ماشین نمی آید که کف ها را کاملا بشوید و ببرد و در نتیجه بعد از اتمام کار ماشین ، همیشه مقداری کف روی شیشه ماشین هست ، می گوید اگر لباس نجسی در داخل ماشین بیندازیم ، نجس است و لذا همیشه اول لباس ها را آب می کشیم و بعد آنها را داخل ماشین می اندازیم . اما افراد دیگر که چنین کاری نمی کنند و مثلا در خانه مادرشوهرم هم به همان نحو که بقیه افراد لباس هایشان را می شویند این کار را انجام می دهند و یک بار این اتفاق افتاد که یک لباس خونی داخل ماشین انداختند و نظرشان هم این بود که به این شکل مشکلی ندارد و پاک است ؛‌به همین دلیل بعد از آن من حتی اگر یک جوراب هم آن جا بشویم به دلم نمی چسبد که روی بندشان پهن کنم ؛ اگرچه به طور قطع نمی توانم بگویم که بندشان یا ماشین لباس شوییشان نجس است . یا مثلا خواهر شوهر من که 7 ساله است اگر جایی از بدنش مثلا دستش خونی شود خودش آن را آب می کشد و البته این کار را به او یاد داده اند . اما باز هم با این وجود من فکر نمی کنم که یک بچه در این سن بتواند خودش به تنهایی این کار را انجام دهد و مثلا هنگام آب کشیدن دستش جای دیگری را نجس نکند و اگر چه با خودم می گویم که به هر حال بزرگترها این کار را به او یاد داده اند و حتما می تواند که به او اجازه می دهند خودش به تنهایی این کار را بکند ، اما باز هم نسبت به آب کشیدن او خیلی اطمینان ندارم و خیلی به دلم نمی چسبد. البته یک مسئله دیگر هم هست و آن این است که خانواده شوهرم اگرچه خودشان این مسائل را رعایت می کنند ،‌اما در بین فامیل هایشان و حتی در بین فامیل های نزدیکشان هستند کسانی که این مسائل را رعایت نمی کنند و به هر حال با آنها در ارتباط نزدیک هستند و این هم برای من کمی مشکل ساز است و مثلا اگر من بخواهم به خانه آنها بروم ، خیلی برایم سخت است . چون می دانم که خیلی اهل مراعات کردن این مسائل نیستند و یا حتی همین هم که می بینم مادرشوهرم و کلا خانواده یشان هم با آنها ارتباط خیلی نزدیک دارند برایم خیلی سخت است و نمی دانم چه کنم .
و یک مسئله دیگر هم که برای من به شدت ایجاد مشکل کرده مسئله برفی است که در زمستان گذشته آمد . با توجه به این که در زمستان گذشته برف شدیدی آمد و من بارها دیدم که افراد مسائل پاکی و نجسی را رعایت نمی کنند و مثلا روی برف گوسفند می کشتند و خونش را رها می کردند و گاهی آدم در جایی قرار می گرفت که مجبور می شد روی این خون ها هم پا بگذارد و خلاصه با این کفش به همه جا می رفت و همه جا به این ترتیب نجس می شد . حتی چند بار اتفاق افتاد که در حالی که برف آمده بود ، از داخل کوچه یمان سگ رد شده بود و به هر حال بعد هم که خواستیم از خانه بیرون برویم ته کفش ها و لاستیک های ماشین با این برف ها برخورد کرد و خلاصه جاهای دیگر را هم نجس کرد و همین طور خیلی اوقات این برف ها و آب و گلی که در خیابان جمع می شد به لباسهایم می پاشید و خلاصه وضعیت طوری بود که همه جا نجس می شد و اگر انسان واقعا می خواست رعایت کند ، خیلی سخت بود و یا حتی غیر ممکن . البته من و هم چنین پدر و مادرم تا جایی که امکان داشت مراقب بودیم و رعایت می کردیم ؛ اما دیگران که مثل ما رعایت نمی کردند و در واقع این برای من مشکل ساز بود .
به هر حال مشکلات من این چنین است و خیلی مرا آزار می دهد و فکرم را مشغول می کند . به طوری که نمی توانم زندگی راحتی داشته باشم و از زندگی ام لذت ببرم و گاهی فکر می کنم اگر وضعیتم به همین شکل ادامه یابد ، در آینده چه طور می خواهم خانه داری کنم ، فرزند تربیت کنم و مادری خوب و همسری شایسته باشم .
البته زمانی هم که من نامزد کردم زمانی بود که وضعیتم خیلی بهتر شده بود و فکر نمی کردم که دوباره این مشکل برایم ایجاد شود ؛ وگرنه اگر در آن زمان هم مشکلم به این شکل و به این شدت بود مطمئنا ازدواج نمی کردم . چون من اصلا دوست ندارم که با این کارم باعث ناراحتی و سختی دیگران شوم.
لطفا در این زمینه مرا راهنمایی بفرمایید .