نظر مراجع تقلید در این باره مختلف است، برخی‌ می‌گویند، اگر در اثناى نماز، چنین قصدی کند و با این حال، نماز را تمام کند، نمازش باطل است.[1] اما برخی دیگر معتقدند، تا زمانی که نمازگزار، مرتکب مبطلی نشده نمازش باطل نمی‌شود.[2]
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[3]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
به طور کلى اگر در اثناى نماز، قصد شکستن نماز نماید یا قصد کند کارى را که نماز را باطل مى‌‏کند انجام دهد و توجه هم داشته باشد که این کار با نماز منافات دارد، چنانچه با این حال، نماز را تمام کند، نمازش باطل است و همچنین است اگر با همان نیّت، برخى از اجزاى نماز را بخواند سپس به نیّت اوّلش برگردد و به آنچه آورده اکتفا کند. و اگر بدون آن‏که چیزى از نماز را انجام دهد، به نیّت اوّلش برگردد، نماز باطل نمى‌‏شود. چنان‏که اگر نماز را با همان نیّت تمام کند، یا بعض اجزاى آن را در همان حال بخواند، در حالى که توجه نداشته است که آنچه که گفته شد (کارى که نماز را باطل مى‌‏کند) با نماز منافات دارد، بنابر اقوى نمازش باطل نیست و احتیاط (مستحب) آن است که در تمام این صورت‏ها نماز را تمام کند، سپس اعاده نماید.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
در فرض سؤال شما نماز باطل نمی‌شود.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
انسان باید از اول تا آخر نماز به نیت خود باقی باشد و چنانچه از نماز غافل شود یا عمداً از نیت نماز خارج شود نمازش باطل است.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
مادامی که فرد مرتکب مبطلی نشده نمازش باطل نمی‌شود، ولی آن مقدار از اذکاری که بدون نیت یا همراه با تردید بوده باید از سر بگیرد.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
مادامی که در نماز عملی که موجب بطلان نماز باشد از وی سر نزند نماز صحیح است.  لینک به سایت استفتائات

---