عبارت «بانکداری اخلاقی»، ادبیات جدیدی است که اخیراً در حوزه بانکداری رایج گردیده است. بانکداری اخلاقی مفهومی است با گستره‌ای وسیع که در آن، بانک‌ها در حوزه‌های کاری خود، ضمن حفظ تقیّد به معیارهای متعالی اخلاقی و تعهد به کرامت انسانی، سعی در بهبود و حفظ شرایط زیست محیطی، ارتقای وضعیت رفاهی و معیشت آحاد جامعه، افزایش فرصت‌های برابر و متناسب کسب و کار، و مسائلی از این دست دارند.[1]
اهتمام اصلی بانک‌های اسلامی این است که روش‌های مالی آنها براساس قوانین شریعت باشد و با توجه به تأکید شریعت بر ارزش‌های اخلاقی، هر خدمتی که در بانکداری اسلامی ارائه می‌شود، باید مبتنی بر اخلاق باشد.
از مهم‌ترین اصول اخلاقی حاکم بر بانکداری که مورد تأیید اسلام نیز می‌باشد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1.  عزت، احترام و تکریم مراجعان؛
2. دسترسی عادلانه اقشار مختلف جامعه به خدمت و محصول بانک؛
3. تأکید بر استقرار و توسعه قرض الحسنه برای پاسخ‌گویی به نیاز مالی نیازمندان؛
4. تلاش برای محرومیت زدایی و توانمندسازی قشرهای ضعیف جامعه با استفاده از تأمین مالی خود؛
5. آسان‌سازی و روان‌سازی فرایند ارائه خدمات به مشتریان به منظور کسب رضایت آنها؛
6. زمینه‌سازی و ترویج فعالیت‌های اخلاقی و خیرخواهانه در جامعه؛
7. تنظیم ضوابط ارتقای کارکنان بر مبنای شایسته سالاری؛
8. استقرار نظام جبران خدمات کارکنان بر مبنای عدالت.[2]

---