چنانچه زن نسبت به حقوق زناشویی شوهر کوتاهی نکرده و مرد نفقه‌ی همسرش را به طور متعارف نپردازد، زن می‌تواند در صورتی که مفسده‌ای نداشته باشد هزینه روزانه‌ی زندگی خود را در حد ضرورت، از اموال شوهر بردارد، ولی بهتر است مسئله را از طریق واسطه و بزرگان فامیل، فیصله دهند.  
البته برخی از مراجع تقلید[1] اقدام به این امر را در صورتی جایز می‌دانند که (در صورت امکان) با اجازه از دادگاه‌های مربوطه یا مجتهد جامع‌الشرایط باشد.   
 
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
زنى که از شوهر اطاعت مى‏کند اگر مطالبه خرجى کند و شوهر ندهد مى‌‏تواند جهت الزام شوهر بر پرداخت نفقه، به حاکم شرع و اگر ممکن نباشد به عدول مؤمنین مراجعه نماید و چنانچه الزام شوهر بر دادن نفقه ممکن نباشد می‌تواند، در هر روز به اندازه خرجى آن روز بدون اجازه از مال او بردارد، و اگر ممکن نیست چنانچه ناچار باشد که معاش خود را تهیه کند، در موقعى که مشغول تهیه معاش است اطاعت شوهر بر او واجب نیست.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
جایز نیست، مگر با مراجعه به حاکم شرع جامع الشرائط، بلی همسر این مرد اگر ناشزه نباشد به مقدار نفقه واجبه خود، با اجازه حاکم شرع جامع الشرائط می‌تواند بردارد و مصرف کند.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اگر شوهر هزینه‌های لازم را به طور متعارف می‌پردازد این کار جائز نیست. در غیر این صورت می‌تواند هر روز به اندازه خرجی‌ آن روز بدون اجازه از مال او بردارد و احتیاط واجب آن است که این کار با اجازه حاکم شرع باشد و اگر مجبور شود که خودش معاش خود را تهیه کند در موقعی که مشغول کار است اطاعت شوهر بر او واجب نیست.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
در فرض سؤال، اگر شوهر نفقه نمی‌دهد در حد ضرورت به عنوان تقاص برداشتن نفقه، مانعی ندارد.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
اگر به اندازه‌ای که در عرف، نفقۀ آن زن محسوب می‌شود، خرجی نمی‌دهد، می‌توان از مال او به اندازۀ قدر متیقن از نفقۀ عرفی‌اش بردارد، البته در صورتی که مفسده‌ای نداشته باشد.   لینک به سایت استفتائات

---