اگر انسان مرضى دارد که بول او قطره قطره مى‏ریزد یا نمى‏تواند از بیرون آمدنِ غائط یا باد معده خوددارى کند؛ یا از اول وقت نماز تا آخر وقت به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا مى‏کند و یا نمی کند.

در صورت اول:

باید نماز را در وقتى که مهلت پیدا مى‏کند بخواند و اگر مهلت او به مقدار کارهاى واجب نماز است، باید در وقتى که مهلت دارد فقط کارهاى واجب نماز را به جا آورد و کارهاى مستحبّ آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترک نماید.

اما در صورت دوم:

اگر در بین نماز چند دفعه بول از او خارج مى‏شود، وضوى اوّل کافى است، ولى چنانچه در بین نماز چند مرتبه غائط یا باد معده از او خارج مى‏شود اگر نتواند هیچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، مى‏تواند چند نماز را با یک وضو بخواند، مگر اختیاراً بول یا غائط کند یا چیز دیگرى که وضو را باطل مى‏کند پیش آید[1].

اما اگر بتواند مقدارى از نماز را با وضو بخواند، اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگیرد سخت نیست، باید ظرف آبى پهلوى خود بگذارد و هر وقت غائط از او خارج شد وضو بگیرد و بقیه نماز را بخواند[2]، اما اگر وضو گرفتن بعد از هر دفعه براى او سخت است، باید براى هر نماز یک وضو بگیرد[3].

کسى که غائط پى در پى از او خارج مى‏شود، براى به جا آوردن سجده و تشهّد فراموش شده و نماز احتیاط که باید بعد از نماز انجام داد در صورتى که آنها را بعد از نماز فوراً به جا بیاورد، وضو گرفتن لازم نیست[4].

تذکر:

این جواب بر اساس فتوای امام خمینی (ره) تنظیم شده است در صورتی که از مرجع دیگری تقلید می کنید، نام مرجع تقلید محترمتان را بفرمایید که بر اساس فتوای آن بزرگوار پاسخ داده شود.