آنچه در پرسش آمده است؛ در سنن ترمذی(متوفاى 279ق) که یکی از صحاح شش‌گانه اهل سنت به شمار می‌رود وجود دارد:
حَدَّثَنا محمود بن غَیْلان قال: حَدَّثَنا أَبو داود قال: أَخْبَرَنَا شُعْبَةُ، عَن عاصِمٍ، قال: سَمِعْتُ زِرَّ بن حُبَیْشٍ، یُحَدِّثُ عَن أُبَیِّ بن کَعْبٍ، أَنَّ رَسولَ اللَّهِ(ص) قال لَهُ: «إِنَّ اللَّهَ أَمَرَنِی أَنْ أَقْرَأَ عَلَیْکَ القُرْآنَ»، فَقَرَأَ عَلَیْهِ «لَمْ یَکُنِ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ وَ الْمُشْرِکینَ مُنْفَکِّینَ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَة»[1] و قَرَأَ فیها: «إِنَّ ذاتَ الدِّینِ عِنْدَ اللَّهِ الحَنیفیَّةُ المُسْلِمَةُ لا الیَهُودیَّةُ و لا النَّصْرانیَّةُ و لا المَجُوسیَّةُ، مَنْ یَعْمَلْ خَیْرًا فَلَنْ یُکْفَرَهُ» و قَرَأَ عَلَیْه: «لَوْ أَنَّ لِابْنِ آدَمَ وَادیًا مِن مالٍ لَابْتَغَى إِلَیْهِ ثانِیًا، و لَوْ کانَ لَهُ ثانِیًا، لَابْتَغَى إِلَیْهِ ثالِثًا، و لا یَمْلَأُ جَوْفَ ابْنِ آدَمَ إِلَّا التُّرَابُ، و یَتُوبُ اللَّهُ عَلَى مَنْ تابَ».[2] «هَذَا حَدِیثٌ حَسَنٌ صَحِیحٌ».
ابىّ بن کعب نقل می‌کند: رسول خدا(ص) فرمود: «خداوند به من دستور داده است تا آیاتى چند از قرآن را بر شما بخوانم» و سپس شروع کرد به قرائت این فقرات: «لَمْ یَکُنِ الَّذِینَ کَفَرُوا...»‏ و «همانا ذات دین نزد خدا، حنیفی مسلمان است، نه مشرک و نه یهود و نه نصرانی و نه مجوسی، و هر کس کار خوب انجام دهد از پاداش آن محروم نخواهد ماند» و «اگر آدمى دشتى از ثروت بخواهد و به وى عطا شود، دشت دیگرى را خواهد خواست. و اگر دشت دوم به وى داده شود، آرزوى دشت سوّم را خواهد کرد. و جز خاک چیزى درون آدمى را پُر نخواهد کرد. و خداوند بر هر کس که توبه کند باز خواهد گشت و توبه او را خواهد پذیرفت».
سپس ترمذی مؤلف کتاب نظرش را بیان می‌دارد: این حدیث حسن و صحیح است!
گرچه عبارات موجود از لحاظ محتوا صحیح است، اما قرآنی بودن این عبارات در هیچ­کدام از منابع روایی شیعیان وجود ندارد تا پاسخگوی صحت و سقم آن باشند.

---