ملاک جواز یا عدم جواز در این‌گونه ورزش‌ها، میزان آسیب وارده به فرد است؛ پس اگر آسیبی مهم و قابل توجهی برای فرد نداشته باشد، اشکال ندارد و گر نه جایز نیست.

البته برخی مراجع،[1] خوف ضرر اساسی در برخی ورزش‌ها را مسلم گرفته و در مجاز ‌دانستن آن، تردید می‌کنند.

ضمائم:

پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[2]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

در صورتی که ضرر قابل توجهی نداشته باشد، اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

اگر خوف ضرر اساسی به خود یا حریف مقابل باشد یا مسابقه مشروط به پرداخت جائزه‌ای از طرف بازنده باشد جایز نیست.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

اگر موجب اضرار به خود و یا دیگران باشد جایز نبوده و موجب دیه است.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

با توجّه به خطراتى که ورزش بوکس دارد مشروعیّت آن مشکل است، مگر در موارد ضرورت مثل کسانى که براى آمادگى رزمى این کار را مى‌کنند.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی):

مانعی ندارد، مگر آن‌که ضرر معتنابه شود.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

اگر احتمال آسیب مهم جانی و بدنی در یک ورزش وجود داشته باشد و عقلا و عرف با ملاحظۀ میزان و نوع آن آسیب، به این احتمال اعتنا می‌کنند، شرکت در آن ورزش جایز نیست. ظاهراً در مورد بوکس آماتور و کشتی، احتمال مورد اعتنایی وجود ندارد.

لینک به سایت استفتائات

[1]. آیت الله مکارم شیرازی.

[2]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی و نوری همدانی (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست.