کسی که نمی‌داند بر گردن او روزه یا نمازی واجب است یا نه، می‌تواند به نیت روزه و نماز احتیاطی و یا به نیّت ما فی الذمه (آنچه بر عهده اوست)، روزه و نماز را  بجا آورد، و اگر قضایی بر عهده‌اش نبوده براى او ثواب نوشته مى‌شود.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
در مورد روزه، اگر به نیّت آن‌چه در ذمه او است روزه بگیرد از روزه قضا کفایت می‌کند و در مورد نماز، به نیت نماز قضای احتیاطی بخواند.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
نیت باید قضا باشد احتیاطاً و اگر قضا بر او نبود براى او ثواب نوشته مى‌شود.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
کسی که نمی‌داند بر گردن او روزه واجب است یا نه به عنوان احتیاط روزه بگیرد، نه اینکه مانند سؤال نیت کند و نماز هم همین‌طور است.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
می‌تواند به نیت روزه احتیاطی بگیرد. ان شاء الله از ثواب روزه مستحبی نیز بهره‌مند خواهد شد. همینطور چنانچه یقین به نماز قضا ندارد می‌تواند قضای احتیاطی بخواند.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی):
اگر به نیت ماهو المطلوب باشد مانعی ندارد.

---