خوشبختانه امروزه در اکثر سرویس های بهداشتی، آب لوله کشی وجود دارد که حکم آب کر را دارد. در صورتی که با این آب مخرج غائط (مقعد) را بشویند بعد از برطرف شدن عین نجاست، بدن و دست انسان و هر جایی که این آب برسد پاک می شود مگر جایی که در آن عین نجاست وجود داشته باشد. بنا براین در چنین دستشویی هایی تمام آب ها ورطوبت هایی که در هنگام شستشوی مقعد به کف دستشویی می ریزد اگر در آن عین نجاست وجود نداشته باشد پاک است.   همچنین در صورتی که با آب قلیل (آب آفتابه) مخرج غائط (مقعد) را طوری بشویند، که ذره ای مدفوع نماند، ( باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد)، مخرج غائط پاک شده و دوباره شستن لازم نیست‏. [1]  این آب با پنج شرط پاک است: اول: آن که بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد. دوم: نجاستى از خارج به آن نرسیده باشد. سوم: نجاست دیگرى مثل خون، با بول یا غائط بیرون نیامده باشد. چهارم: ذرّه‏هاى غائط در آب پیدا نباشد. پنجم: بیشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج نرسیده باشد.  [2]  بنابراین اگر انسان علم به نجس بودن آبهایی که در کف دستشویی ریخته است نداشته باشد ،  تمام آب ها و رطوبت های کف دستشویی پاک است.

هم چنین اگر جایى از بدن یا لباس را با آب قلیل، آب بکشند، اطراف آنجا که متّصل به آن است و معمولًا موقع آب کشیدن، آن جا نجس مى‏شود (در صورتى که آبى که براى پاک شدن محل نجس مى‏ریزند به آن اطراف جارى شود) با پاک شدن جاى نجس پاک مى‏شود. و هم چنین است اگر چیز پاکى را پهلوى چیز نجس بگذارند و روى هر دو آب بریزند. پس اگر براى آب کشیدن یک انگشت نجس، روى همه انگشتها آب بریزند و آب نجس به همه آنها برسد، بعد از پاک شدن انگشت نجس، تمام انگشتها پاک مى‏شود.[3]

در مسأله دیگری آمده است: کسى که چیزى را با دست خود آب مى‏کشد (اگر دست و آن چیز با هم آب کشیده شود بعد از پاک شدن آن چیز دست او هم پاک مى‏شود.[4]

برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به:

1. سؤال 2047 (سایت: 2096)، نمایه: نجس شدن دمپایی در دستشویی و سرایت آن.

2. سؤال 2531 (سایت: 2661)، نمایه: نجس نشدن کف پا در دستشویی.

3. سؤال 2532 (سایت: 2662)، نمایه: ترشح آب کر.