خلاصه‌ای از گزارش‌های مرتبط با «جنگ نمارق»
هنگامی که «عمر بن خطاب» به خلافت نشست و از گزارش «مثنی بن حارثه» مبنی بر پیشروی و تهاجم ایرانیان آگاه شد، مسلمانان را به نبرد با آنها تشویق کرد، اما چون قدرت ایرانیان زبانزد همه بود، سپاهیان بی‌شمار داشته و مملکت‌های مختلفی را تحت سلطه داشتند، کسی داوطلب جنگ نمی‌شد،[1] تا آن‌که «ابو عبیده بن مسعود بن عمرو ثقفی» (پدر مختار ثقفی[2]) به همراه «سعد بن عبید انصاری» و «سلیط بن قیس انصاری» و گروهی از مردم، آمادگی خود را اعلام کردند. عمر نیز «ابو عبیده» را به فرماندهی برگزید و آنان را روانه نبرد کرد. همچنین به «مثنی بن حارثه شیبانی» دستور داد که به «ابو عبیده» پیوسته و در اطاعت او باشد. بعد از این بود که «جنگ نمارق» که شهرى در نزدیک کوفه بود[3] رُخ داد و ایرانیان در آن نبرد شکست خورده و شماری از آنان نیز به اسارت درآمدند.[4]

---