لطفا صبرکنید
بازدید
7933
7933
آخرین بروزرسانی:
1396/11/20
کد سایت
fa84806
کد بایگانی
102492
نمایه
معنای طمث
طبقه بندی موضوعی
حیض و نفاس
گروه بندی اصطلاحات
اصطلاحات فقهی - اصولی|سرفصل‌های قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
«طمث» در قرآن، روایات و کتابهای فقهی به چه معنا است؟
پرسش
معنای واژه «طمث» که در روایات و کتابهای فقهی وجود دارد چیست؟
پاسخ اجمالی
«طَمْث»، به معنای خون حیض،[1] و خون بکارت(دوشیزگى)[2] است. «طامث»؛ یعنی حائض.[3] «طَمَثَتْ المرأة»؛ یعنى زن حائض شد.[4]
آنچه از این ریشه در دو آیه قرآن آمده، کنایه‌ای از باکره‌بودن حوریان بهشتی است: «لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَان»؛[5] دست هیچ انس و جنّى پیش از ایشان به آنها نرسیده است.
در برخی روایات، از خون حیض نیز تعبیر به «طمث» شده است،[6] زیرا «طمث» علاوه بر خون بکارت، نام دیگر خونى است که پس از بلوغ، به صورت عادت ماهانه، در ایامى خاص از رحم زن بیرون می‌آید.[7]
در بیشتر موارد، کتب فقهی نیز از مشتقات «طمث»، همان معنای حیض را اراده می‌کنند.
آنچه از این ریشه در دو آیه قرآن آمده، کنایه‌ای از باکره‌بودن حوریان بهشتی است: «لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَان»؛[5] دست هیچ انس و جنّى پیش از ایشان به آنها نرسیده است.
در برخی روایات، از خون حیض نیز تعبیر به «طمث» شده است،[6] زیرا «طمث» علاوه بر خون بکارت، نام دیگر خونى است که پس از بلوغ، به صورت عادت ماهانه، در ایامى خاص از رحم زن بیرون می‌آید.[7]
در بیشتر موارد، کتب فقهی نیز از مشتقات «طمث»، همان معنای حیض را اراده می‌کنند.
[1]. ازهرى، محمد بن احمد، تهذیب اللغة، ج 13، ص 216، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، 1421ق؛ راغب اصفهانى، حسین بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، ص 524، بیروت، دار القلم، چاپ اول، 1412ق.
[2]. مفردات ألفاظ القرآن، ص 524.
[3]. همان؛ صاحب، اسماعیل بن عباد، المحیط فی اللغة، بیروت، عالم الکتب، چاپ اول، 1414ق.
[4]. طریحى، فخر الدین بن محمد، مجمع البحرین، ج 2، ص 258، تهران، مرتضوی، چاپ سوم، 1375ش.
[5]. رحمن، 56 و 74.
[6]. برای نمونه؛ ر.ک: حمیرى، عبدالله بن جعفر، قرب الإسناد، ص 225، قم، مؤسسة آل البیت(ع)، چاپ اول، 1413ق؛ کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، ج 3، ص 79، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[7]. ر. ک: جهامى، جیرار، موسوعة مصطلحات ابن سینا، ص 460 و 670، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، چاپ اول، 1425ق.
نظرات
