تربیت فرزند، وظیفه مشترک والدین است و شامل موارد مختلفی از جمله آموزش مسائل دینی، آداب معاشرت، برنامه‌ریزی آموزشی و اقتصادی و ... می‌شود. البته در مواردی که اختلاف سلیقه در سبک تربیتی پیش می‌آید، نظر پدر مقدم است، مگر این‌که نظر وی بر خلاف سبک زندگی اسلامی باشد.
ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
تربیت فرزندان حقی است که فرزندان نسبت به والدین دارند و هر کدام از پدر و مادر نسبت به فرزندان وظیفه دارند که آن‌ها را به مسائل اخلاقی و دینی خود آشنا نمایند.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
منظور از تربیت، آموختن مسائل دینی و آداب ضروری معاشرت است و وظیفه پدر و مادر هر دو می‌باشد.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
موارد مختلف است در زمان شیرخوارگی فرزند حق رضاع از آنِ مادر و سرپرستى و وجوب انفاق، برعهده پدر است و پس از پایان ایّام رضاع حق حضانت و تر و خشک کردن فرزند با مادر و حق تربیت با پدر است.
 حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
1. تربیت فرزند وظیفه مشترک بین پدر و مادر است به این معنا که بر هریک از والدین واجب عینی است بخشی از امر تربیت فرزند را که متناسب جایگاهش در خانواده است ـ جایگاه پدری یا مادری ـ را بر عهده بگیرند و انجام وظیفه توسط یکی، تکلیف دیگری را ساقط نمی‌کند.
2. اگر در تربیت فرزند بین پدر و مادر اختلاف سلیقه و دیدگاه وجود داشته باشد و نتوانند با مشورت به یک نظر مشترک برسند، نظر پدر مقدم می‌شود؛ مگر اینکه دیدگاه وی مخالف با دین یا احکام دینی باشد.
3. در تربیت فرزند، باید ضمن آموزش اعتقادات، اخلاق اسلامی و احکام شرعی، باور و التزام عملی به این آموخته‌ها را در او ایجاد و تقویت کند.
لینک به سایت استفتائات