در فرض سؤال، در صورتی که استفاده از این وسایل، عرفاً دفاع از خود و اموالش محسوب شده و اخطار لازم را (مثلاً با نصب تابلو و...) نیز اعلام کرده باشد، ضامن جان فرد کشته شده نیست. البته اگر مقرراتی در این زمینه وضع شده باشد، لازم است بر طبق آن عمل شود.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

این امور تابع قوانین و مقررات مربوطه است.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

مسأله دارای شقوق مختلفه است. چنانچه تله‌ها در ملک او بوده و شخص بدون دعوت وارد شده و از بین رفته شخص تله گذار ضامن نیست. و اگر در ملک او نبوده و اتفاقا اعلام وجود تله‌ها را هم کرده و شخص مقتول هم دیده باشد، ضامن نیست ولی اگر اعلام نکرده و یا مقتول ندیده باشد، ضامن است.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

در صورتی که وجود تله و خطرهای آن را اعلام کرده باشد، مقصر نیست.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

اگر موارد مذکور داخل در ملکش بوده است، موجب ضمان نیست.

 حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):

در صورتی که این کار وی از نظر عقلا مصداق دفاع شرعی باشد، قصاص ندارد و ضامن دیه نیست. در غیر این صورت اگر تله مزبور عادتاً کشنده نباشد، قصاص ندارد ولی ضامن دیۀ مقتول است و اگر عادتاً کشنده باشد، قصاص دارد.

لینک به سایت استفتائات

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی و نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.