1. اگر هنگام عقد ازدواج، زن شرط سکونت در محل خاصّی را نکرده باشد، تعیین محل زندگی به دست مرد است و زن باید از او پیروی نماید، مگر این‌که ضرر و زیان مهمّى براى او داشته باشد.[1] اما اگر زن، محل خاصّی را برای سکونت شرط کرده باشد، در این‌صورت شوهر باید به شرط عمل نماید.[2] در هر حال، بهتر است در این زمینه با توجه به مسائل خانوادگی؛ از قبیل ارتباط با اقوام، تربیت فرزندان و ...، تصمیم‌گیری شود، و این امر با هم‌اندیشی و توافق همۀ اعضای خانواده صورت گیرد.
2. اطاعت زن از شوهر تنها مربوط به مسائل زناشوئى است، هر چند بهتر است که زن و مرد در تمام مسائل با هم تفاهم داشته باشند.[3]
3. تهیۀ لوازم و وسایل زندگی وظیفۀ شوهر است، البته به اندازه‌‌ای که در عرف مرسوم و در حد شأن آنها بوده و نیز به اندازۀ وسع مالی شوهر باشد.[4] با این وجود، اگر طبق رسم منطقه‌‌ای، در ابتدای ازدواج، خانوادۀ پسر و دختر با توافق یکدیگر تهیۀ لوازمی را میان یکدیگر تقسیم کرده و هرکدام فراهم کردن تعدادی از لوازم را برعهده ‌گیرند، لازم است به تعهد خویش عمل نمایند.

---