لطفا صبرکنید
بازدید
10486
10486
آخرین بروزرسانی:
1397/10/20
کد سایت
fa93893
کد بایگانی
110399
نمایه
جایگاه شهر قزوین در روایات
طبقه بندی موضوعی
تاریخ اماکن
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا از شهر قزوین در روایات با عنوان «باب الجنة» و یا «در بهشت» یاد شده است؟!
پرسش
آیا از شهر قزوین در روایات با عنوان «باب الجنة» و یا «در بهشت» یاد شده است؟!
پاسخ اجمالی
جز در شهرها و مناطق مهمی؛ مانند حرمین شریفین و عتبات عالیات که تقدس آنها مورد اجماع بوده و روایات متواتری در این زمینه وجود دارد،[1] تقدس و یا شوم بودن مناطق دیگر با یکی دو روایت - آن هم بدون سند و مرسل - ثابت نمیشود.
در همین ارتباط و در موضوع پرسش باید گفت که در مورد شهر قزوین[2] نیز روایات ناهمخوانی وجود دارد که به دو مورد از آنها اشاره میکنیم:
1. پیامبر اسلام(ص): «قَزْوِینُ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ»؛[3] شهر قزوین دری از درهای بهشت است.
2. امام صادق(ع): «أَنَّ الرَّیَ وَ قَزْوِینَ وَ سَاوَةَ مَلْعُونَاتٌ مَشْئُومَات»؛[4] شهرهای رى، قزوین و ساوه ملعون و شوم هستند.
گفتنی است؛ از آنجا که یکی از این دو روایت بدون سند است، و سند روایت دیگر نیز قابل اعتماد نبوده و مؤلف کتابی که از آن نقل شده نیز مشخص نیست، و همچنین با توجه به تناقضی که در این دو حدیث - که هر دوی آنها در یک صفحه از کتاب بحار الانوار نقل شده است - وجود دارد، نمیتوان با استناد به این دسته از روایات، تقدس و یا شوم بودن منطقهای را اثبات کرد.
در همین ارتباط و در موضوع پرسش باید گفت که در مورد شهر قزوین[2] نیز روایات ناهمخوانی وجود دارد که به دو مورد از آنها اشاره میکنیم:
1. پیامبر اسلام(ص): «قَزْوِینُ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ»؛[3] شهر قزوین دری از درهای بهشت است.
2. امام صادق(ع): «أَنَّ الرَّیَ وَ قَزْوِینَ وَ سَاوَةَ مَلْعُونَاتٌ مَشْئُومَات»؛[4] شهرهای رى، قزوین و ساوه ملعون و شوم هستند.
گفتنی است؛ از آنجا که یکی از این دو روایت بدون سند است، و سند روایت دیگر نیز قابل اعتماد نبوده و مؤلف کتابی که از آن نقل شده نیز مشخص نیست، و همچنین با توجه به تناقضی که در این دو حدیث - که هر دوی آنها در یک صفحه از کتاب بحار الانوار نقل شده است - وجود دارد، نمیتوان با استناد به این دسته از روایات، تقدس و یا شوم بودن منطقهای را اثبات کرد.
[2]. قزوین شهر مشهوری است که مسافت آن تا شهر ری حدود بیست و هفت فرسخ و تا ابهر دوازده فرسخ است و بین آن و بین منطقه دیلم کوهی قرار دارد. ر. ک: صفى الدین عبد المؤمن بن عبد الحق بغدادى، مراصد الاطلاع على اسماء الامکنة و البقاع، ج 3، ص 1089، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، 1412ق.
[3]. همان. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 57، ص 229، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، چاپ اول، 1410ق.
[4]. همان.
نظرات