واجب است مأمومین به خطبه‏هاى امام گوش فرا دهند و احتیاط مستحب آن است که ساکت باشند و از حرف زدن بپرهیزند که صحبت کردن در وقت خطبه‏ها مکروه است، بلکه اگر سخن گفتن مأمومین موجب نشنیدن خطبه و از بین رفتن فائده آن باشد، سکوت لازم است.[1]

اما در مورد ذکر گفتن در هنگام ایراد خطبه ها، فتوای برخی از مراجع تقلید بیان می شود:

بهجت: ذکرى که مانع از گوش دادنِ خطبه‏ها نباشد اشکال ندارد.[2]

خامنه ای: اشکال ندارد و در فرض سؤال، نماز جمعه صحیح و مجزى از ظهر است، ولى از حرف زدنى که فایده خطبه را فوت کند، اجتناب لازم است.[3]

گلپایگانی: احوط در حال خطبه ترک ذکر و نماز مستحبّى است، بلکه احوط اصغاء (گوش دادن) و استماع است.[4]