بر اساس گزارش تورات، مادر حضرت موسی(ع)، وی را تا سه ماه از دید فرعونیان مخفی داشت؛ اما سرانجام از نی سبدی ساخت و آن‌را قیراندود نمود و پسرش را در آن نهاد و در میان نیزارهای رود نیل رها ساخت. از طرف دیگری برای حفظ فرزندش و اطلاع از سرنوشت وی دخترش را مأمور کرد تا آن سبد را رصد نماید. سرانجام حضرت(ع) توسط آل فرعون از آب گرفته شد.[1]

همچنین بر اساس آیات قرآن مادر حضرت موسی(ع) بعد از تولد آن‌حضرت(ع) برای نجات وی به امر خدا فرزندش را در صندوقی گذاشت و در آب رها نمود. قرآن در این زمینه می‌فرماید:

«وَ أَوْحَیْنا إِلی‏ أُمِّ مُوسی‏ أَنْ أَرْضِعیهِ فَإِذا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقیهِ فِی الْیَمِّ وَ لا تَخافی‏ وَ لا تَحْزَنی‏ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ وَ جاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلین‏»؛[2] و به مادر موسی وحی کردیم که: «او را شیر ده، و چون بر او بیمناک شدی او را در نیل بینداز، و مترس و اندوه مدار که ما او را به تو بازمی‌گردانیم و از [زمره‏] پیامبرانش قرار می‌دهیم».

بر اساس منابع معتبر این داستان تنها در مورد حضرت موسی(ع) اتفاق افتاد؛ اما یک رمان‌نویس فنلاندی به نام میکا والتاری کتاب سینوهه را در سال 1945 میلادی(1324 شمسی) نگاشت و ادعا نمود که گویا آن‌را از کتابی که خود سینوهه بر روی اوراق پاپیروس نگاشته بود، بازنویسی کرده است!

این ادعا البته مورد تأیید قرار نگرفت و نگارش کتابی با این حجم بر روی اوراق پاپیروس در 3500 سال پیش عملا امکان‌پذیر نبود؛ لذا بسیاری از منتقدان، این کتاب را مجموعه‌ای از واقعیات پراکنده مصر باستان، اسطوره‌ها و تخیلات نویسنده ارزیابی می‌کنند.

از این‌رو و با توجه به این‌که داستان به آب انداختن موسی(ع) در تورات، انجیل و قرآن وجود دارد، اگر قرار بر جعل و کپی‌برداری باشد، داستان سینوهه - به ویژه در مورد اشاره شده – کپی‌برداری از داستان به آب‌انداختن موسی خواهد بود.[3]

علاوه بر آن‌که داستان به آب انداخته شدن موسی(ع) و نجات وی توسط فرعون، اگرچه دارای اهمیت بالایی است؛ اما به عنوان معجزه آن‌حضرت(ع) مطرح نشده است تا بگوییم در مورد افراد دیگر نباید اتفاق بیفتد، حتی اگر آن موارد دیگر از نظر تاریخی اثبات نشده باشد.

[1]. سفر خروج، تولد حضرت موسی(ع).

[2]. قصص، 7.

[3]. «دوران زندگی حضرت موسی(ع) در کتاب‌های مقدس»، 60863؛ «نام فرعون روزگار حضرت موسی(ع)»، 95386.