معنای این دو جمله با هم این است که عبیدالله فرزند زیاد و فرزند مرجانه است، یعنی اسم پدر و مادرش را بیان کرده است. اگرچه عبیدالله بن زیاد، (به طور ادعا) از بنی امیه و آل زیاد می باشد و لعن بر آنان، لعن بر او هم بود، اما به جهت نقش مهم و کلیدی او در قتل امام حسین(ع) و و یارانش و همین طور ریشه های فاسد پدری و مادری او، علاوه بر ذکر نام او، نام پدر زنازاده او (= زیاد) و نام مادر زناکار او ذکر شده است، تا یکی از علت های اعمال زشت او که همان پلیدی نسبی و خانوادگی اوست روشن شود.

و این که در این گونه موارد چند اسم و یا صفت در کنار هم با واو عطف شوند امر رایجی است که بسیار دیده می شود همان طور که در صدر همین زیارت در سلام به امام حسین (ع) می بینیم[1].