هرچند که در ادیان دیگر توصیه شده است که افراد مؤمن با هم رفتاری برادرانه داشته باشند و روایاتی نیز به حفظ برادر مؤمن خود از زبان پیامبران گذشته نقل شده[1] و نیز از آنجا که آیه «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»؛[2] شامل همه افراد باایمان در تمام دوران‌ها می‌شود، می‌توان گفت که افراد باایمانی که قبل از اسلام پیرو ادیان الهی دیگر بودند نیز با هم برادر به شمار می‌آمدند. با این وجود، برقراری اخوت و برادری میان دو مؤمن به آن صورت خاصی که پیامبر اسلام(ص) اوائل ورودشان به شهر مدینه و در شرایط خاص موجود، آن‌را اجرا کردند، در دیگر ادیان مشاهده و گزارش نشده است. در اسلام نیز توصیه‌ای به تکرار آن در بین مسلمانان جدید و نسل‌های بعدی، نشده است. البته در برخی از منابع متأخر، دستورالعملی جهت ایجاد پیمان اخوت در روز عید غدیر در ضمن اعمال این روز ذکر شده است که هرچند فاقد سند است اما انجام آن اشکالی ندارد: مؤمن دست راست خود را بر دست راست برادر مؤمن خود بگذارد و بگوید: «وَاخَیْتُکَ فِی اللهِ وَ صَافَیْتُکَ فِی اللهِ وَ صَافَحْتُکَ فِی اللهِ وَ عَاهَدْتُ اللهَ وَ مَلَائِکَتَهُ وَ کُتُبَهُ وَ رُسُلَهُ وَ أَنْبِیَاءَهُ وَ الْأَئِمَّةَ الْمَعْصُومِینَ عَلَى أَنِّی إِنْ کُنْتُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ الشَّفَاعَةِ وَ أُذِنَ لِی بِأَنْ أَدْخُلَ الْجَنَّةَ لَا أَدْخُلُهَا إِلَّا وَ أَنْتَ مَعِی‏» طرف مقابل در جواب بگوید: «قَبِلْتُ». سپس نفر اول ادامه ‌دهد: «أَسْقَطْتُ عَنْکَ جَمِیعَ حُقُوقِ الْأُخُوَّةِ مَا خَلَا الشَّفَاعَةَ وَ الدُّعَاءَ وَ الزِّیَارَة».[3]

---