در روایات برای دفع بلا از انسان راه‌های متعددی بیان شده است؛ مانند صدقه، خواند آیة الکرسی و ... .[1]

اما باید توجه داشت که دنیا جایگاهی برای آزمایش انسان‌ها بوده و نیز بسیاری از مجازات‌ها نیز در همین دنیا رخ خواهد داد؛ از این‌رو صدقه و امثال آن، اگرچه عوامل قوی بازدارنده‌ای در ارتباط با بسیاری از بلاها هستند و آن دسته از مصیبت‌ها و گرفتاری‌هایی را برطرف می‌کنند که دچار شدن به آن به صورت قطعی از طرف خداوند مهر تأیید نخورده و هنوز در فضای (محو و اثبات) است، اما ضمانت صد درصدی وجود ندارد که فرد با دادن صدقه دچار هیچ گرفتاری نشود؛ زیرا برخی از گناهان باعث نزول بلا و مصیبت بر انسان می‌شود؛ به عنوان نمونه، یک کاسب نمی‌تواند در یک روز به ده‌ها نفر ظلم کرده و در حق مشتریانش اجحاف کند[2]، و یا شخصی صله رحم را ترک کند،[3] ولی فردای آن‌روز تنها با خواندن آیة‌ الکرسی و پرداختن مقداری صدقه خود را ایمن از هر مکافاتی بداند. هم‌چنین، افراد تصور کنند که با دادن صدقه دیگر به هیچ وجه در معرض آزمایش و امتحان الهی قرار نخواهند گرفت!

به عبارتی انسان‌ها دارای سرنوشت و اجل معلق و قطعی می‌باشند[4] و با صدقه و دعا، می‌توان اجل و سرنوشت معلق را تغییر داده و یا آن را به تأخیر انداخت، اما اجل و سرنوشت حتمی که در «ام الکتاب» مکتوم شده است، قابل تغییر نیست.

[1]. «صدقه و دفع نزول بلا»، 25192؛ «استفاده از حرز برای از بردن ترس و چشم زخم»، 25619؛ «نقش دعا در دفع بلاها»، 74593؛ «رابطه میان صله رحم و افزایش عمر»، 50413؛ «خواندن آیات قرآن برای رفع خطر در سفرها»، 111769؛ «شرایط و راه‌های استجابت دعا»، 2145.

[2]. «حق الناس و طلب بخشش»، 7952؛ «حق الناس در نگاه روایات»، 17335.

[3]. «گناهان باعث دریده شدن پرده های عصمت، نزول بلا، عدم استجابت دعا و...»، 17443؛ «اهمیت و جایگاه صله رحم و نکوهش قطع رحم با خویشاوندان»، 3563؛ «زیادی نعمت و عمر با شکرگزاری و صله ‌رحم»، 97566.

[4]. «مرگ و تأخیر آن»، 97؛ «اجل مسمی و اجل معلق»، 60121.