فضیل بن‏ یسار نهدی، با کنیه ابوالقاسم،[1] و ابامسور،[2] از کوفیانی بود که در بصره زندگی کرد.[3] و از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) به شمار می‌آید.[4] او در زمان حیات امام صادق(ع) از دنیا رفت.[5]
در مورد وثاقت فضیل بن یسار که یکی از اصحاب اجماع است،[6] روایاتی وارد شده است:
1. امام صادق(ع) هرگاه او را مى‏دید، مى‏فرمود: «وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِین‏»؛[7] متواضعان و تسلیم‏شوندگان را بشارت ده».[8] حضرتشان بر اساس این گزارش، فضیل را یکی از مصادیق «مخبتین» می‌دانستند که این خود نشانگر درجه بالایی از وثوق نیز خواهد بود.
2. امام صادق(ع) فرمودند: «هرکس دوست دارد که به یکی از بهشتیان نگاه کند، به فضیل بن یسار بنگرد».[9]
3. او یکی از شش نفر از یاران خاص امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده‏اند که به «افقه الاولین» معروف شدند.[10]
4. کسى که فضیل را بعد از مردنش غسل داده بود، براى امام صادق(ع) نقل کرد که در وقت غسل دادن، فضیل دستش را بر روی عورتش قرار می‌داد. آن‌حضرت(ع) نیز فرمود: خدا رحمت کند فضیل را! او از ما اهل‌بیت(ع) بود.[11]
روایت اخیر از لحاظ سندی به دلیل ضعف «محمد بن علی الهمدانی»،[12] ضعیف شمرده می‌شود، اما از آن‌جا که در کتاب معتبری از مؤلفان بنام شیعی که در مورد شخصیت‌شناسی است، نقل شده است،[13] می‌تواند مورد استناد قرار گرفته و پذیرفته شود؛ زیرا با توجه به توصیفات دیگری که در مورد فضیل وجود دارد، وقوع چنین کرامتی از او بعید نیست.
البته مشخص نیست شخصی که فضیل را غسل داده کیست تا بتوان در مورد وثاقت و کلام او اظهار نظر کرد؛ اما از آن‌جا که مورد تأیید امام صادق(ع) قرار می‌گیرد، می‌توان گفت امام(ع) نیز این مطلب را مورد تأیید قرار داده است.

---