امام علی بن الحسین(ع) معروف به سجاد و زین العابدین، چهارمین امام شیعیان است. آن‌حضرت در سال 38 قمری در شهر مدینه، و در زمانی به دنیا آمد كه جد بزرگوارش امام علی بن ابی‌طالب(ع) پس از سال‌ها خانه‌نشینی زمام‌دار مسلمانان شد. سید الساجدین دوران رشد خود را در عهد امامت عمو و پدرشان امام حسن(ع) و امام حسین(ع) سپری کرد. حضرتشان در حماسه عاشورا نیز حضور داشت، اما به دلیل بیماری نتوانست در جنگ شرکت کند. پس از آن، حدود 34 سال، امامت و رهبری شیعیان را بر عهده داشت. این دوره، برای امام و شیعیان دوره‌ای سخت بود و شیعیان به شدّت تحت فشار امویان قرار داشتند. آن‌حضرت از راه‌های گوناگون توانست شیعیان خالص را در اطراف خویش گرد‌آورد و از دست‌آوردهای پیامبر(ص) و امامان پیش از خود پاسداری کرده و به نشر معارف دینی بپردازد. از مهم‌ترین یادگارهای امام سجاد(ع)؛ دعاهای آن‌حضرت است که سرشار از مفاهیم عالی اخلاقی، عبادی و سیاسی است. برخی از این دعاها در کتاب بسیار نفیسی به نام «صحیفه سجادیه» گرد آمده است. رساله‌ای هم از آن‌حضرت به جا مانده که به «رساله حقوق» معروف است.

امام سجاد(ع) در سال 94 یا 95 ق به تحریک ولید بن عبد الملک اموی مسموم و به شهادت رسید، و در کنار امام مجتبی(ع) در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.

برای دریافت اطلاعات مرتبط با امام زین العابدین(ع) علاوه بر پاسخ‌هایی که در ذیل آمده، می‌توانید دیگر پاسخ‌های موجود در سرفصل امام سجاد(ع) را نیز ملاحظه فرمایید.