از جمله شهدای کربلا جبلة بن علی است[1] که روز عاشورا در راه مکتب امام حسین(ع) به شهادت رسید، وی از قبیله‌ی بنی‌شیبان بن ثعلبه بود[2] که در همان حملات اوّل به شهادت رسید.[3]

اطلاعات زیادی از ایشان در منابع اوّلیه وجود ندارد، اما در برخی منابع متأخر آمده است که وی از شجاعان کوفه بود که در صفّین، در کنار امام علی(ع) حضور داشت و سپس در جریان بیعت‌گرفتن مسلم بن عقیل در کوفه همراه او بود. پس از شهادت مسلم، او نزد قبیله‌ی خود رفت و پنهان شد و آن‌گاه که امام حسین(ع) به کربلا آمد، خود را به آن‌حضرت(ع) رساند و در رکابش جنگید و شهید شد.[4]

در زیارت‌ ناحیه بر وی درود فرستاده شده است: «السَّلَامُ عَلَى جَبَلَةَ بْنِ‏ عَلِی‏ الشَّیبَانِی».[5] اما در زیارت‌نامه‌ی اوّل ماه رجب بر شهیدی به نام «جبلة بن عبد الله» درود فرستاده شده است: «السَّلَامُ‏ عَلَى‏ جَبَلَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّه‏»[6] که احتمال آن که این هر دو نام متعلق به یک شهید باشد وجود دارد. 

البته فردی به نام «جبلة بن عبد الله» در قیام توابین شرکت داشته بود.[7]

[1]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع‏، ص 155، قم، آل البیت ع‏، چاپ دوم‏، 1406ق.

[2]. همان.

[3]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب ع، ج 4، ص 113، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.

[4].الحسینی الحائری الشیرازی‏، السید عبد المجید،ذخیرة الدارین فیما یتعلق بمصائب الحسین ع و اصحابه‏، ص 430، قم، زمزم هدایت‏، بی‌تا.

[5]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 494، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.

[6]. ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده، آخوندی، محمد، ج 2، ص 714، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1367ش.

[7]. همان. البدایة و النهایة،