اگر امیدی ندارید که صاحب مال پیدا شود و ارزش آن هم، تقریبا از 2.5 گرم نقره کمتر است، می‌توانید از آن استفاده کنید، ولی اگر ارزشش بیشتر است، باید آن مال، یا پولش را به فقیرى -غیر سید- صدقه دهید.

ضمائم:

پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[i]

دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):

در فرض مرقوم چنانچه از پیدا شدن صاحب آن مأیوس باشید و قیمت آن بیش از 12.6 نخود[ii] نقره سکه‌دار باشد احتیاط واجب آن است که از طرف صاحبش صدقه داده شود.

دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

باید یک سال او را معرفی کنید.

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

باید براى یافتن صاحبش به مدّت یکسال تلاش و کوشش کنید، هرگاه در اثناء از یافتن صاحبش مأیوس شدید مى‌توانید آن را به نیّت صاحب اصلى به فقیرى صدقه دهید.

دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

به مسئله 2573 و بعد از آن از توضیح المسائل اینجانب مراجعه کنید.

پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است:

1. برداشتن مالی که در جایی افتاده است، مکروه می باشد.
2. اگر شخص مالی را پیدا کرد و برداشت، باید تا مدت یکسال اعلام کند تا صاحب آن را بیابد و پس از این مدت، می‌تواند آن مال را تملّک کند و از آن استفاده نماید، هر چند اگر صاحب مال بعد از این مدت مراجعه و مال خود را مطالبه کند، یا‌بنده ضامن است. البته بهتر است، پس از یک سال اعلام آن مال را از طرف صاحبش صدقه دهد و اگر صاحب مال مراجعه کرد و رضایت به صدقه نداد، خود وی، مال را به او دهد تا ثواب صدقه از آن وی شود.
3. اگر پس از یافتن یک مال و اعلام آن برای مدتی، از یافتن صاحب مال ناامید شود می‌تواند به همان حکمی که پس از گذشت یکسال بیان شد، عمل کند.

لینک به سایت استفتائات

[i]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، صافی گلپایگانی و مکارم شیرازی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.

[ii]. تقریبا معادل 2.5 گرم نقره، که قیمت آن، با توجه به نوسانات بازار مشخص می‌شود؛ ر.ک: نمایه 17563 (مقدار هر نخود طلا).