مؤمنان و شیعیان امام زمان(عج)، خود و اعمال خویش را در محضر آن‌حضرت می‌بینند و از ترس این‌که مبادا خاطر شریف آن‌عزیز را مکدر نمایند و یا محروم از عنایات ویژۀ حضرتش گردند، برای قرب بیشتر و جلب توجه خاص آن‌حضرت، در راه تعالی و تکامل باید بیشتر تلاش کنند و مواظب باشند که نکند خدای ناکرده با اعمال و کردار ناپسند خویش خاطر آن امام را از خویش مکدر نمایند.

امام زمان(عج)، امام رئوف و مهربان و دلسوز همۀ انسان‌ها، بلکه همۀ موجودات است؛ زیرا امامان(ع) برنامه و اهدافشان همان برنامه و اهداف پیامبر گرامی اسلام(ص) است. قرآن مجید دربارۀ پیامبر(ص) می‌فرماید: "لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ"؛[1] یعنی آنچه شما را آزار می‌دهد بر او سخت و گران است و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است.

با توجه به مهربانی امام زمان(عج) او انتظار سخت و مشکلی از ما ندارد. تنها چیزی که موجبات رضایت قلب مهربان آن‌حضرت از ما را فراهم می‌سازد، انجام واجبات الهی و ترک محرمات است. بنابراین، اگر کسی به دستورات خداوند عمل نماید و وظایفی را که خداوند بر او مقرر کرده است، به درستی انجام دهد، بیقین امام زمان(عج) از او راضی خواهد بود. در این باره از امام صادق‌(ع) چنین نقل شده است:

أن رجلا قال للصادق (ع) یا ابن رسول الله فیم المروءة فقال: "أ لا یراک حیث نهاک و لا یفقدک من حیث أمرک"؛[2]

شخصی از امام صادق(ع) سؤال کرد، مردانگی در چیست؟ امام(ع) فرمود: نبیند خداوند ترا در معصیتی که از آن نهی کرده و ببیند در طاعتی که به آن امر کرده است.

وَ رَوَى الْحَسَنُ بْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِی خَلَفٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ (ع) أَنَّهُ قَالَ: "لِبَعْضِ وُلْدِهِ یَا بُنَیَّ إِیَّاکَ أَنْ یَرَاکَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی مَعْصِیَةٍ نَهَاکَ عَنْهَا وَ إِیَّاکَ أَنْ یَفْقِدَکَ اللَّهُ تَعَالَى عِنْدَ طَاعَةٍ أَمَرَکَ بِهَا ...‏"؛[3]

در سفارش موسی‌ بن جعفر(ع) به برخی از فرزندانش آمده است: "ای فرزندم بپرهیز از این‌که خداوند ترا در معصیتی که از آن نهی کرده ببیند و برحذر باش از این‌که ترا در طاعتی که به آن امر کرده نبیند...".

اما کسانی که وظایف و واجبات خود؛ مانند نماز، روزه، حجاب، خمس، زکات و ... را انجام نمی‌دهند و از محرمات و کارهای حرام پرهیزی ندارند، بیقین امام زمان(عج) از آنان راضی نخواهد بود، هرچند در اعمال مستحبی؛ مانند رفتن به زیارت و عزاداری امام حسین(ع) و رفتن به جمکران و ... شرکت فعال داشته باشند.

بنابراین، آنچه را که به طور خلاصه در این مقال می‌توان گفت: این است که رضایت امام زمان(عج) در رضایت خدا است و رضایت خدا در عمل به دستورات الهی است که همان انجام واجبات و ترک محرمات باشد؛ زیرا که امام زمان(عج) خود مکلف به احکام و دستورات شرع مقدس اسلام و حافظ ارزش‌های دینی است.[4]

[1]. توبه، 128.

[2]. علی بن موسی (امام هشتم)، الفقه المنسوب للإمام الرضا علیه السلام، ص 357، مشهد، مؤسسة آل البیت علیهم السلام، چاپ اول، 1406ق.

[3]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 4، ص 408، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق.

[4]. برای آگاهی بیشتر در این زمینه، ر. ک: «راه‌های کسب محبت خدا»، 261.