همه مراجع تقلید می گویند: احتیاط واجب آن است که روزه دار دود سیگار و تنباکو و مانند اینها را هم به حلق نرساند.[1] و چون هیچ یک از مراجع تقلید فتوای به جواز استعمال سیگار برای شخص روزه دار نداده اند، بنابراین، لازم است که شخص روزه دار از اذان صبح تا اذان مغرب از استعمال هر نوع از دخانیات خود داری نماید. بدیهی است با استعمال سیگار روزه اش باطل و علاوه بر قضای روزه، کفاره[2] نیز بر او واجب می شود. تنها راه برای رهایی از کفاره این است که در ایام ماه مبارک رمضان هر روز قبل از ظهر از وطن خود تا بیشتر از مسافت شرعی (5/22 کیلو متر) مسافرت کند و در آن جا با خوردن با آشامیدن روزه خود را باطل کرده و به وطن خود برگردد. با این کار روزه آن روز خود را باطل کرده و فقط قضا بر او واجب است که می تواند در ایام زمستان که روزها کوتاه تر است قضای روزه های خود را به جا آورد.