جابر بن افلح اسماعیلی از منجمین اسپانیایی در قرن پنجم وششم و صاحب کتاب "کتاب الحیاة فی اصلاح المجسطی" است،

او احتمالا در سِویل (اشبیلیه) به دنیا آمده؛ زیرا برخی مؤلفان، به خصوص موسی بن میمون (529 ـ600) که به گفته خودش با پسر جابر آشنا بوده است و بطروجی، او را اشبیلی نامیده اند. گاهی نام جابربن افلح با اشخاص دیگری اشتباه شده است، از جمله با شاعر تقریباً معاصرش، ابوالقاسم علی بن اَفْلَح اهل بغداد؛ ابوافلح سَرَقُسطی، که احتمالاً در قرن هفتم یا هشتم می زیسته؛ منجم مشهور محمدبن جابر بَتّانی؛ و جابربن حیّان، عالم کیمیا، که نام لاتینی او نیز Geber است.

او در کتاب خودش از نظام بطلیموس انتقاد کرده، اما هیچ یک از وجوه اصلاح خویش را انتخاب نکرده است.

برای او کتاب دیگری با نام " التبصرة فی الهندسة[1]" نیز ذکر شده است.

برای آگاهی بیشتر نک:

1. زندگینامه ریاضیدانان دوره اسلامی از سده سوم تا سده یازدهم هجری نوشته ابوالقاسم قربانی انتشارات مرکز نشر دانشگاهی

2. تاریخ تمدن اسلام، دکتر علی اصغر حلبی، ص 298.

3. دانشنامه جهان اسلام، مرثه کومس.