جستجوی پیشرفته
بازدید
141392
آخرین بروزرسانی: 1401/02/11
خلاصه پرسش
فرزندان امامان؛ از امام علی(ع) تا امام حسن عسکری(ع) چه نام دارند؟
پرسش
‌نام فرزندان امامان؛ از امام علی(ع) تا امام حسن عسکری(ع) را نام ببرید.
پاسخ اجمالی
بر پایه منابع معتبر و مورد اطمینان روایی؛ نام فرزندان ائمه اطهار(ع) به‌طور خلاصه در ذیل می‌آید، اما پیش از بیان آنها، توجه به دو نکته لازم است:
یک. در این نوشته نخست نام فرزندانی ذکر می‌شود که بیشتر در چندین منابع روایی معتبر کهن آمده‌اند، و سپس نام فرزندانی که متأخّرین ذکر کرده‌اند، می‌آید. 
دو. فرزندان نام برده؛ از همسران مختلفی می‌باشند.
1. امام علی(ع)
الف. پسران: حسن(امام دوم)، حسین(امام سوم)، محسن، محمد بن حنفیه، عمر، عمر اصغر، عبید الله، محمد اصغر(با کنیه ابوبکر)، عباس، عباس اصغر، جعفر اصغر، جعفر اکبر، عثمان، عبد الله، محمد اوسط، یحیی و عون.[1]
در برخی از کتاب‌ها، ابراهیم را به عنوان پسر دیگر برای حضرت علی(ع) نام برده‌اند.[2]
ب. دختران: زینب کبری، ام کلثوم، رقیه صغری، ام الحسن، رمله کبری، رمله صغری، نفیسه، زینب صغری، ام هانی، ام جعفر، جمانه، ام سلمه، میمونه، خدیجه، فاطمه، ام کرام، أمامه، ام کلثوم صغری.[3] 
برخی نیز دختران دیگری را برای آن‌حضرت نام برده‌اند که در منابع معتبر دیگر دیده نمی‌شود: ام الحسین،[4] أمّ أبیها،[5] سکینه،[6] تمیمه،[7] ام الخیر،[8] و ام یعلی.[9]
2. امام حسن مجتبی(ع)
الف. پسران: ابراهیم، ابوبکر، احمد، اسماعیل، جعفر، حسن اصغر، حسن مُثنّی، حمزه، زید، طلحه، عبد الرحمن‏، عبد اللّه‏، عبید اللّه‏، عقیل، عمرو، قاسم، محمد، و یعقوب.[10]
ب. دختران: ام الحسن، ام الحسین(ام الخیر)، ام سلمه، ام عبد الله، رقیه، و فاطمه.[11]
3. امام حسین(ع)
الف. پسران: سجاد(امام چهارم)، علی اکبر، جعفر، محمد، عمر، علی اصغر (نام دیگر آن: عبدالله).[12] در برخی از کتاب‌های متأخر، عمرو را نیز از فرزندان آن‌حضرت نام برده‌اند.[13]
ب. دختران: فاطمه، سکینه و زینب.[14] برخی از  متأخرین نیز رقیه را نام برده‌اند.
4. امام سجاد(ع)
الف. پسران: محمد باقر(امام پنجم)، حسن، حسین، حسین اصغر، زید، سلیمان، عبد الرحمن، عبد الله، عبید الله، علی، عمر، محمد اصغر.
ب. دختران: ام الحسن، ام کلثوم، خدیجه، عُلَیَّه، فاطمه، ملیکه.[15]
5. امام باقر(ع)
الف. پسران: ابراهیم، جعفر(امام صادق)، عبد الله، عبید الله، علی.
ب. دختران: زینب و ام سلمه.[16]
6. امام صادق(ع)
الف. پسران: اسحاق، اسماعیل، عباس، عبد الله، علی، موسی(امام هفتم)، محمد، یحیی.
ب. دختران: اسماء، فاطمه، فاطمه صغری، امّ فَروه.[17]
7. امام کاظم(ع)
الف. پسران: رضا(امام هشتم)، ابراهیم، عباس، قاسم، احمد، محمد، حمزه، اسماعیل، جعفر، هارون، حسن، عبد اللَّه، اسحاق، عبید اللَّه، زید، حسین، فضل، سلیمان، عبد الرحمن، عقیل، یحیی.[18] برخی دیگر از مورّخان و محدّثان، اسامی دیگری را به این اسامی اضافه کرده‌اند: ابراهیم اصغر،[19] داود،[20] ادریس.[21]
ب. دختران: فاطمه کبرى، فاطمه صغرى، رقیه، حکیمه، أمّ ابیها، ام عبد الله، ام فَروَه، رقیه صغرى، کُلثم، ام جعفر، لُبابَه، زینب، خدیجه، عُلَیّه، آمنه، حَسَنَه، بُرَیهَه، عائشه، اسماء، محموده، أُمامَه، ام قاسم، ام وَحیّه، ام سلمه، مَیمونه، ام کلثوم.[22]
دختران دیگری را نیز برخی نام برده‌اند: قسمه، عبّاسه،[23] صَرخَه،[24] حوّاء.[25]
8. امام رضا(ع)
شیخ مفید(متوفای 413ق‏) می‌گوید: «حضرت رضا(ع) از دنیا رفت و سراغ نداریم که فرزندى از او بجاى مانده باشد جز پسرش که امام پس از آنحضرت بود؛ یعنى ابا جعفر محمد بن على(امام جواد)‏».[26]
محمد بن جریر بن رستم طبرى(‏قرن پنجم‏) در «دلائل الإمامة» و ابن شهر آشوب مازندرانی(588 ق‏) در مناقب آل ابی‌طالب نیز تنها امام جواد(ع) را به عنوان فرزند حضرت رضا(ع) ذکر می‌کنند.[27] اما برخی نیز پسران و دختران دیگری نام برده‌اند:
الف. پسران – علاوه بر جواد(امام نهم) - : حسن، جعفر، ابراهیم، حسین‏.[28]
ب. دختران: حکیمه،[29] عائشه،[30] فاطمه.[31]
9. امام جواد(ع)
الف. پسران: هادی(امام دهم)، موسی مبرقع.[32]
برخی نیز پسران دیگری نام برده‌اند: حسن،[33] ابو احمد حسین‏، ابو موسى عمران،[34] محمد.[35]
ب. دختران: أمامه، حکیمه، خدیجه، ام کلثوم، فاطمه.[36]
برخی نیز دختران دیگری نام برده‌اند: میمونه، ام محمد، زینب،[37] بریهه.[38]
10. امام هادی(ع)
الف. پسران: ابراهیم، جعفر کذّاب، حسین، حسن(امام یازدهم)، محمد.[39]
ب. دختران: عائشه،[40] عُلیّه (یا عالیه).[41]
برخی نیز این نام‌ها را گفته‌اند: بریهه،[42] حکیمه،[43] فاطمه.[44]
11. امام حسن عسکری(ع)
الف. پسران: مهدی(امام دوازدهم).[45] شیخ مفید می گوید: «ما او را به جز قائم فرزندى دیگر نمی‌دانیم».[46]
برخی پسران دیگری نیز نام برده‌اند: ابراهیم، جعفر،[47] موسی.[48]
ب. دختران: دلاله، عائشه، فاطمه.[49]
 

[1]. شیخ مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏1، ص 354، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، تاج الموالید، ص 76، بیروت، دار القاری، چاپ اول، 1422ق؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏3، ص 304، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، 1379ق؛ ابن ابی الثلج بغدادی، محمد بن احمد، تاریخ اهل البیت، ص 94 – 98، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1410ق؛ بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، ج ‏2، ص 189 و 193 و 200، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق؛ کاتب واقدی، محمد بن سعد‏، الطبقات الکبری‏، ج ‏3، ص 14، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ دوم، 1418ق.
[2]. انصارى تلمسانى‏، محمد بن ابی‌بکر، الجوهرة فی نسب الإمام على و آله‏، ص 59، قم، انصاریان‏، بی‌تا؛ تستری، محمد تقی، رسالة فی تواریخ النبی و الآل، ص 79، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اوّل‏، 1423ق‏.
[3]. الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏1، ص 354؛ تاریخ أهل البیت، ص 93 – 96، تاج الموالید، ص 76؛ أنساب الأشراف، ج ‏2، ص 189؛ الطبقات الکبرى، ج ‏3، ص 14.
[4]. سبط بن جوزی‏، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص 57، قم، منشورات الشریف الرضی‏، چاپ اول، 1418ق.
[5]. ابن طولون، شمس الدین محمد، الأئمة الإثنا عشر، ص 60، قم، منشورات رضی، بی‌تا؛ امین عاملى‏، سید محسن، اعیان الشیعة، ج ‏1، ص 327، بیروت، دار التعارف‏، 1403ق.
[6]. رسالة فی تواریخ النبی و الآل، ص 79.
[7]. مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏3، ص 305.
[8]. شبلنجى‏، مؤمن بن حسن‏، نور الأبصار فی مناقب آل بیت النبی المختار(ص)، ص 207،  قم، منشورات شریف رضی، بی‌تا.
[9]. أنساب الأشراف، ج ‏2، ص 194.
[10]. طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامة، ص 164، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 29؛ الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 20؛ انساب الاشراف، ج ‏3، ص 73.
[11]. الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 20؛ دلائل الإمامة، ص 164؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ‏1، ص 538 – 539، قم، منشورات رضی، چاپ اول، 1421ق؛ أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 73.
[12]. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏2، ص 135؛ دلائل الإمامة، ص 181؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 77؛ کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ‏1، ص 582؛ أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 146؛ ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، ج ‏5، ص 115، بیروت، دار الاضواء، 1411ق؛ تذکرة الخواص، ص 249.
[13]. نور الأبصار، ص 277.
[14]. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 135؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 77؛ دلائل الإمامة، ص 181؛ أنساب الأشراف، ج ‏2، ص 195 و 197، و ج 3، ص 146.
[15]. الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏2، ص 155؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 176؛ أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 147؛ کشف الغمة، ج ‏2، ص 635.
[16]. الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏2، ص 176؛ دلائل الإمامة، ص 217؛ کشف الغمة، ج ‏2، ص 670؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 210؛ أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 147.
[17]. الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏2، ص 209؛ دلائل الإمامة، ص 247؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 280؛ کشف الغمة، ج ‏2، ص 697؛ تذکرة الخواص، ص 311 - 312.
[18]. الإرشاد، ج ‏2، ص 244؛ تاج الموالید، ص 96؛ دلائل الإمامة، ص 309؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 324؛ کشف الغمة، ج ‏2، ص 746؛ تذکرة الخواص، ص 315.
[19]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ‏48، ص 289، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم‏، 1363ش.
[20]. همان؛ رسالة فی تواریخ النبی و الآل، ص 85.
[21]. قرشی، باقر شریف، حیاة الإمام موسى بن جعفر(ع)، ج ‏2، ص 436، بیروت، دار البلاغة، چاپ اوّل‏، 1413ق‏.
[22]. الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏2، ص 244؛ تاریخ أهل البیت، ص 107 – 108؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 324؛ دلائل الإمامة، ص 309؛ کشف الغمة، ج ‏2، ص 746؛ تذکرة الخواص، ص 315.
[23].  دلائل الإمامة، ص 309.
[24]. خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، ص 264، بیروت، البلاغ، 1419ق.
[25]. حسینی عاملی‏، سید تاج الدین‏، التتمة فی تواریخ الأئمة(ع)، ص 110، قم، مؤسسه بعثت، چاپ اول، 1412ق.
[26]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 271.
[27]. دلائل الإمامة، ص 359؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 367.
[28]. ابن طلحه شافعی، محمد بن طلحه، مطالب السئول فی مناقب آل الرسول‏، ص 302، بیروت، مؤسسة البلاغ‏، چاپ اوّل‏، 1419ق؛ بحار الأنوار، ج ‏48، ص 320؛ التتمة فی تواریخ الأئمة(ع)، ص 123؛ تذکرة الخواص، ص 321.
[29]. راوندی از حکیمه بنت الرضا، روایت نقل می‌کند؛ ر.ک: قطب الدین راوندی، سعید بن عبد اللّٰه، الخرائج و الجرائح، ج ‏1، ص 372، قم، مؤسسه امام مهدی(عج)، چاپ اول، 1409ق.
[30]. کشف الغمة، ج ‏2، ص 791؛ التتمة فی تواریخ الأئمة(ع)، ص 123.
[31]. نور الأبصار، ص 417؛ رسالة فی تواریخ النبی و الآل، ص 86.
[32]. تاریخ أهل البیت، ص 110؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ‏2، ص 106، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، 1417ق؛ دلائل الإمامة، ص 397؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 380.
[33]. قندوزی، سلیمان بن ابراهیم‏، ینابیع المودة لذو القربى‏، ج ‏3، ص 169، قم، اسوه‏، چاپ دوم‏، 1422ق‏.
[34]. قمی، شیخ عباس، منتهى الآمال، ج ‏3، ص 1810، قم، دلیل ما، چاپ اوّل‏، 1379ش‏.
[35]. حموی، محمد بن اسحاق‏، أنیس المؤمنین، ص 215، تهران،  بنیاد بعثت‏، 1363ش‏.
[36]. إعلام الورى، ج ‏2، ص 106؛ تاج الموالید، ص 102؛ دلائل الإمامة، ص 397؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 380؛ أنیس المؤمنین، ص 215.
[37]. رسالة فی تواریخ النبی و الآل، ص 87؛ منتهى الآمال، ج ‏3، ص 1810.
[38]. أنیس المؤمنین، ص 215.
[39]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 311 – 312؛ تاج الموالید، ص 104؛ دلائل الإمامة، ص 412؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 402؛ کشف الغمة، ج ‏2، ص 906.
[40]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 312؛ تاج الموالید، ص 104؛ دلائل الإمامة، ص 412.
[41]. مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 402؛ أعیان الشیعة، ج ‏2، ص 37؛ إعلام الورى، ج ‏2، ص 127.
[42]. منتهى الآمال، ج ‏3، ص 1894.
[43]. التتمة فی تواریخ الأئمة(ع)، ص 138.
[44]. رسالة فی تواریخ النبی و الآل، ص 88.
[45]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 325 و 336؛ تاج الموالید، ص 106؛ دلائل الإمامة، ص 425؛ مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ‏4، ص 421.
[46]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 339.
[47]. التتمة فی تواریخ الأئمة(ع)، ص 143.
[48]. تاریخ أهل البیت، ص 112.
[49]. همان؛ التتمة فی تواریخ الأئمة(ع)، ص 143.
نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

  • چرا زن نمی‌تواند مرجع تقلید و قاضی باشد؟
    73146 اجتهاد و مرجعیت در اسلام 1387/04/03
    دانشمندان و متخصّصان دینی درباره‌ موضوعاتی؛ مانند مرجع تقلید، یا قاضی شدن زن و بعضی از عناوین دیگر، اختلاف نظر دارند. این امور جزو مسلّمات و ضروریات دینی به شمار نمی‌آید. کسانی که می‌گویند زنان مرجع تقلید یا قاضی نمی‌شوند، به ادله‌ای؛ نظیر روایات و اجماع، تمسک کرده‌اند ...
  • چرا خداوند در مقابل درخواست رؤیت خدا توسط یهودیان، آنها را مجازات کرد؟
    8592 تفسیر 1392/01/26
    آنچه باید در این‌جا مورد دقت قرار گیرد، این عبارت در آیه است: « فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ». باء در «بظلمهم» معنای سببیت بوده و متعلق به «اخذتهم» است و معنا این‌گونه می‌شود که آنها را به جهت ستمی که روا داشته­‌اند، با صاعقه مجازات می‌کنیم. این عبارت نمایان‌گر ...
  • با در نظرگرفتن جمیع جوانب و مصالح، آیا ارجح نیست که مقام رهبری در قانون جمهوری اسلامی ایران دارای یک زمان و دوره مشخص باشد؟
    8512 System 1389/04/16
    دائمی بودن رهبری در ایران ناشی از رأی مردم به قانون اساسی بوده و دلیلی نیز وجود ندارد که در صورت از دست ندادن شرایط، زمان آن را محدود کرد. فساد موجود در حکومت ها بیشتر ناشی از خلق و خوی حاکمان ...
  • با توجه به آیات 103 و 104 سوره کهف، راه تشخیص کار نیک از بد و ناپسند چیست؟
    24104 تفسیر 1389/05/13
    آیات شریفه، به معرفى زیانکارترین انسان ها و بدبخت‏ترین افراد بشر مى‏پردازد. زیان واقعى و خسران مضاعف آنجا است که انسان سرمایه‏هاى مادى و معنوى خویش را در یک مسیر غلط و انحرافى از دست دهد و گمان کند کار خوبى کرده است، نه از این کوشش ها ...
  • آیا در اسلام، مسئله ای به نام وضوی ارتماسی داریم؟
    11356 Laws and Jurisprudence 1391/07/03
    وضوى ارتماسى آن است که انسان صورت و دستها را به قصد وضو با مراعات شستن از بالا به پایین در آب فرو برد؛ اما براى این که مسح سر و پاها با آب وضو باشد، باید در شستن ارتماسى دستها، قصد شستن وضویى، هنگام بیرون آوردن ...
  • زنان عقیمی که بچه‌دار نمی‌شوند از دیدگاه قرآن چه جایگاهی دارند؟
    24597 تفسیر 1395/08/04
    گرچه پروردگار صلاح دیده برخی مردان و زنان، عقیم باشند[1] اما عقیم بودن و بچه‌دار نشدن به تنهایی نقصی معنوی - نه برای مردان و نه برای بانوان - نبوده و از مقام و ارزش انسانی هیچ کدام از آنها نمی‌کاهد. البته می‌شود برای ...
  • آیا در تحقیقات پزشکی، جایز است از جنین سقط شدهٔ انسان استفاده کرد؟
    7682 گوناگون 1393/02/25
    بیشتر فقها تشریح بدن انسان(جنین یا غیر جنین) را جایز نمی‌دانند، اما برخی از مراجع[1] در این‌باره می‌گویند، اگر این‌گونه تحقیقات در راستای کشف مطالب پزشکى جديد و مورد نیاز جامعه و نیز درمان بيمارى‌های تهدید کننده زندگى مردم باشد، جايز است؛ ولى تا ...
  • آیا گزارش غیر‌مسلمان مبنی بر نجاست چیزی که در اختیار اوست، مورد قبول است؟
    8833 اثبات نجاست 1393/02/03
    فقها در این زمینه فرقی بین مسلمان و غیر مسلمان نگذارده و می‌گویند، نجس بودن چیزى از سه راه ثابت مى‌شود، و باید بر آن ترتیب اثر داد: 1. آن که انسان خودش یقین به نجاست پیدا کند. 2. دو نفر عادل و یا حتّى یک نفر گواهى ...
  • معنای استدلال مباشر چیست؟
    19452 قیاس اقترانی و استثنائی 1391/12/06
    در مورد استدلال مباشر آنچه را که برخی از نویسندگان در این‌باره نگاشته‌اند، در این‌جا نقل می‌کنیم: بسیاری از منطق‌نگاران معاصر آنچه را در منطق نگاشته‌های پیشین با عنوان «احکام قضایا» یا «نسبت قضایا» مطرح بوده، قسمی از استدلال برشمرد‌ه‌اند و نام‌هایی؛ همچون استدلال «مباشر»، «بی‌واسطه» و «بسیط» ...
  • محدوده حرم مکه چقدر است؟
    9600 گوناگون 1396/10/23
    ابتدا باید دید منظور از حرم مکه چیست، آیا مراد، مسجد الحرام است؟ یا منطقه‌ای که زائرین خانه‌ی خدا بدون احرام، حق ورود به آن‌را ندارند و ورود کفار نیز به لحاظ شرعی در آن ممنوع است؟ در صورت نخست، پاسخ آن است که هر مکانی که در ...

پربازدیدترین ها