لطفا صبرکنید
بازدید
89233
89233
آخرین بروزرسانی:
1394/06/10
کد سایت
fa4858
کد بایگانی
4551
نمایه
جابجایی ذکر رکوع و سجده و اضافه کردن ذکر در تشهد
طبقه بندی موضوعی
رکوع|دو سجده|تشهد و سلام
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
گفتن ذکر مخصوص رکوع در سجده و عکس آن، چه حکمی دارد؟
پرسش
1. آیا گفتن ذکر مخصوص رکوع در سجده و عکس آن، جایز است؟ 2. آیا در تشهد می‌توان بعد از ذکر صلوات، عبارت "و عجل فرجهم" را هم به عنوان دعا اضافه کرد؟
پاسخ اجمالی
1. در مورد ذکر رکوع و سجود باید گفت، انسان هر ذکری که در رکوع و سجود بگوید کافی است و بنابر احتیاط واجب[1] آن ذکر، به اندازۀ سه مرتبه "سبحان الله" در رکوع و سجده و یا یک مرتبه "سبحان ربی العظیم و بحمده" در رکوع و یک مرتبه «سبحان ربی الاعلی و بحمده» در سجده کمتر نباشد.[2]
همچنین بنابر احتیاط واجب در رکوع "سُبْحانَ رَبِّیَ الْأَعْلى وَ بِحَمْدِهِ" نگوید و نیز "سبحان ربی العظیم و بحمده" را در سجده نگوید.[3]
حال اگر کسی سهواً ذکر رکوع و سجده را به جابجا بگوید، اشکال ندارد، ولی اگر عمدا جابجا بگوید، چنانچه به قصد مطلق ذکر باشد، باز هم اشکال ندارد، ولی اگر به قصد ذکر خاصّ جابجا بگوید، بنا بر احتیاط واجب جهت ذکر رکوع یا سجده کافی نخواهد بود.[4]
2. درباره قسمت دوم سؤال نیز باید گفت، دعا کردن در نماز اشکالی ندارد؛[5] لذا اضافه نمودن جمله «و عجّل فرجهم» به عنوان مطلق ذکر و دعا بعد از تشهد اشکالی ندارد.[6] ولی بهتر آن است که بجای آن، ذکر «وَ تَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ» بعد از تشهد گفته شود که نسبت به آن سفارش نیز شده است،[7]
همچنین بنابر احتیاط واجب در رکوع "سُبْحانَ رَبِّیَ الْأَعْلى وَ بِحَمْدِهِ" نگوید و نیز "سبحان ربی العظیم و بحمده" را در سجده نگوید.[3]
حال اگر کسی سهواً ذکر رکوع و سجده را به جابجا بگوید، اشکال ندارد، ولی اگر عمدا جابجا بگوید، چنانچه به قصد مطلق ذکر باشد، باز هم اشکال ندارد، ولی اگر به قصد ذکر خاصّ جابجا بگوید، بنا بر احتیاط واجب جهت ذکر رکوع یا سجده کافی نخواهد بود.[4]
2. درباره قسمت دوم سؤال نیز باید گفت، دعا کردن در نماز اشکالی ندارد؛[5] لذا اضافه نمودن جمله «و عجّل فرجهم» به عنوان مطلق ذکر و دعا بعد از تشهد اشکالی ندارد.[6] ولی بهتر آن است که بجای آن، ذکر «وَ تَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَ ارْفَعْ دَرَجَتَهُ» بعد از تشهد گفته شود که نسبت به آن سفارش نیز شده است،[7]
[1]. آیت الله فاضل: (باید..)؛ آیات عظام صافى بهجت:( احتیاط مستحبّ..)؛ آیات عظام: خوئى، تبریزى: (بهتر آن است که..).
[2]. توضیح المسائل مراجع، امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 562، م 1028، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
[3]. ر.ک: همان، ص 562 و 571.
[4]. ر.ک: بهجت، محمد تقى، استفتائات، ج2، ص 150، س 2025، قم، دفتر حضرت آیة الله بهجت، اول، 1428 ه ق؛ مکارم شیرازى، ناصر، استفتاءات جدید، ج2، ص 106، س 257، قم، انتشارات مدرسه امام على بن ابى طالب، دوم، 1427 ه ق.
[5]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص 621.
[6]. ر.ک: تبریزى، جواد، استفتائات جدید، ج2، ص 63، س 281، قم، اول، ه ق؛ گیلانى، فومنى، محمد تقى بهجت، استفتائات، ج2، ص 179، س 2147.
[7]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص 598.
نظرات
