ابتدا باید گفت عبادت واقعی، آن عبادتی است که به درخواست و دستور معبود باشد، نه آن‌که عابد هر عبادتی که دلخواهش بود را انجام دهد و عباداتی را که با مذاقش مناسب نیست رها کند.
در همین راستا در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است شیطان تلاش داشت تا عبادتی دیگر را جایگزین سجده بر حضرت آدم(ع) کند، اما مورد پذیرش خدا قرار نگرفت:
ابلیس به خدا عرضه داشت که اگر اجازه دهی بر آدم(ع) سجده نکنم، آن‌چنان به عبادت تو خواهم پرداخت که هیچ فرشته مقرب و پیامبر مرسلى چنین عبادتی نکرده باشد! خدا در پاسخ فرمود: مرا نیازى به عبادت تو نیست. من از تو می‌خواهم چنان مرا عبادت کنى که خواسته من است، نه عبادتی که دلخواه تو است!
شیطان بعد از شنیدن این سخنان نیز سجده بر آدم را نپذیرفت؛ از این‌رو ‌خدا به او فرمود:
تو از درگاه من رانده شده‌ای و تا روز جزا لعنت من بر تو باشد.[1]
 

---