چنین مالی، حکم لقطه(مال پیدا شده) را دارد؛ پس اگر مال پیدا شده متعلق به مالکان قبلی آن خانه نباشد و امیدی نیز به یافتن صاحب آن نیست، باید خود آن‌ وسیله و یا قیمت آن‌را به فقیر صدقه داد، مگر آن‌که از عتیقه‌جات و اشیاء‌ بسیار قدیمی باشد که در این صورت باید طبق مقررات کشوری عمل شود.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

پس از اطلاع‌رسانی به ساکنین قبلی؛ اگر از پیدا کردن صاحب آن مأیوس شدید به فقیر بدهید.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

اگر از اشیای قدیمی نباشد، چنانچه احتمال دهید مال‌ کسی است که قبلاً مالک زمین بوده، باید به او اطلاع دهید و چنانچه بگوید مال من است آن‌را به او بدهید، همچنین اگر احتمال دهید مال یکی از کسانی است که با این زمین سر و کار داشتند؛ مانند فرزند و خدمت‌کار مالک پیشین. اگر مالک پیشین و هیچ‌یک از کسانی که با این زمین سر و کار داشته، نگویند که این مال آنها است، باید به کسی که پیش از آن مالک زمین بوده و کسانی که در زمان او با زمین سر و کار داشته‌اند اطلاع دهید و به همین ترتیب به تمام مالکان پیشین و کسانی که با زمین سر و کار داشتند اطلاع دهید. اگر هیچ‌یک نگویند که مال آنها است، چنانچه نشانه‌ای ندارد که به واسطه آن بتوانید مالکش را پیدا کنید یا آن‌را در جایی پیدا کرده‌اید که معلوم است به واسطه اعلان صاحب آن یافت نمی‌شود، یا قبل از گذشت یک‌سال از پیدا کردن صاحب آن مأیوس شوید، باید خود آن یا قیمتش را با اجازه حاکم شرع صدقه دهید.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (ره):

چنانچه احتمال دهد مالک آن، صاحبان قبل این زمین باشد، باید به صاحبان قبل تعریف شود، اگر نشناسد به فقیر غیر سید بدهید.

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.