از نظر شیعه؛ مقصود از تفسیر مأثور (روایی)؛ تفسیری است که نویسنده آن در تفسیر قرآن، از روایات رسول خدا(ص) و امامان معصوم(ع) که رسیده است، استفاده می‌کند.[1]
برخی از تفاسیری که به صورت روایی نگاشته شده است عبارت است از:
1. البرهان فى تفسیر القرآن[2]
2. تفسیر نور الثقلین[3]
اما بعضی از اخباری‌ها،[4] می‌گویند که هیچ تفسیرى میسّر نیست مگر با روایات و ما قرآن را نمی‌فهمیم و براى همین هم، تفسیرهایى که نوشته‌اند، آیات را همراه با روایات جمع‌آورى کرده و خود کمتر نظرى ابراز می‌دارند.[5]
ممکن است روش تفسیری؛ تفسیر قرآن به قرآن یا تفسیر قرآن به عقل باشد، و از تفسیر مأثور نیز بهره ببرد. امّا منش اخباری در تفسیر؛ یعنی چیزی جز روایت را در تفسیر قرآن دخیل ندانند.

---