اگر در برابر استدلال طرف مقابل، به بررسی اشکالات و مغالطه‌های موجود در استدلال او پرداخته نشده و در مرحله اول تنها به او گفته شود که با چنین استدلالی، باید موضوع دیگری که خودت آن را قبول داری نیز برایت قابل پذیرش نباشد، پس آن را چه می‌کنی؟! در این زمان، «پاسخ نقضی» ارائه شده است. به عنوان نمونه اگر فرد مسلمانی به وجود حضرت مهدی(عج) اعتقاد نداشته و دلیلش را طول عمر نامتعارف آن حضرت بداند، به جای آنکه امکان طولانی بودن عمر افراد را برایش مستدل کنیم، تنها از او بپرسیم که شما که مسلمانید، با این استدلال خود، چگونه عمر نامتعارف حضرت نوح(ع) نیز که در قرآن بدان تصریح شده را خواهید پذیرفت؟! این نوع از پاسخ که در آن به نابود کردن استدلال طرف مقابل با یافتن چنین نمونه‌هایی پرداخته می‌شود، «پاسخ نقضی» نام داشته که در مقابلش «پاسخ حلّی» قرار دارد.