لطفا صبرکنید
2503
نخست باید گفت؛ خواندن تمام سوره‌ها و آیات قرآن کریم -حتی اگر روایت ویژه‌ای در مورد آنها وجود نداشته باشد- مستحب است، و اجر و پاداش دارد. علاوه بر این پاداش اولیه، اگر روایاتی -هرچند ضعیف- در مورد آثار و برکات مضاعف قرائت یک سوره در زمان و مکان خاص وجود داشته باشد، به قصد رجاء می‌توان به توصیه موجود در آن روایات هم عمل کرد.
با ذکر این مقدمه باید گفت؛ در مورد فضیلت و آثار و برکات سوره واقعه، روایات زیادی در منابع حدیثی و تفاسیر شیعه و اهلسنت وارد شده است که در این‌جا به چند مورد از آنها اشاره می‌شود:
- ابى بن کعب از رسول خدا(ص) نقل می‌کند: کسى که سوره واقعه را بخواند از غافلان به شمار نخواهد آمد.
- عیاشى به سند خود، از زید شحام، از امام باقر(ع) نقل می‌کند:
کسى که سوره واقعه را قبل از خواب بخواند، در حالى که صورتش مانند ماه شب چهارده خواهد درخشید، به ملاقات خدا خواهد رفت.
- از امام صادق(ع) نقل شده است: کسى که در هر شب جمعه، سوره واقعه را بخواند، خدا او را دوست خواهد داشت و محبّت او را در دل مردم قرار داده و هرگز بدى، فقر و آفتى از آفات دنیا را نبیند، و از دوستان امیرالمؤمنین(ع) خواهد بود.
- از مسروق روایت شده است: کسى که می‌خواهد اخبار پیشینیان، بهشتیان، جهنمیان، دنیا و آخرت را بداند، سوره واقعه را بخواند.
- گزارش شده است که عثمان بن عفان در بیمارى منجر به مرگ عبداللَّه بن مسعود، به ملاقات او رفت و از او پرسید: از چه چیزی شکوه دارى؟!
گفت: از گناهانم!
پرسید: چه می‌خواهى؟!
گفت: رحمت پروردگارم را!
پرسید: آیا طبیبى برایت نیاورم؟!
گفت: همان طبیب است که مرا بیمار کرد!
پرسید: آیا دستور ندهم که سهمیّه تو را از بیت المال بدهند؟!
گفت: آن‌روز که محتاجش بودم مرا محروم داشتى و امروز که دیگر احتیاجی ندارم، قصد پرداخت آن را داری؟!
عثمان گفت: براى دخترانت باشد!
عبدالله پاسخ داد: آنها نیازى به آن حقوق و عطا ندارند؛ چون من به آنها توصیه کردم تا سوره واقعه را بخوانند و به آن مداومت کنند؛ زیرا از رسول خدا(ص) شنیده بودم که می‌فرمود: هر کس سوره واقعه را هر شب بخواند هرگز نیازمند و فقیر نخواهد شد.[1]
[1]. در ارتباط با روایات بالا و نیز دیگر روایات مرتبط، ر. ک: طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 9، ص 321- 322، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش؛ قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، ج 18، ص 194، تهران، ناصر خسرو، چاپ اول، 1364ش؛ زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج 4، ص 471، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق.
