«حروف جر» یا «حروف جاره» حرف‌هایی هستند که از میان انواع کلمات، تنها بر سر اسم درآمده و آن‌‌را مجرور می‌کنند. حروف جر بنابر نظر مشهور، هفده حرف‌اند که یکی از آنها، حرف جر «الی» است.

ادیبان عرب، معانی فراوانی برای این حرف جر اعلام کرده‌اند.

به عنوان نمونه، بر اساس نظر صاحب مغنى اللبیب، «إلی» دارای هشت معنا است که البته ممکن است برخی از معانی اعلام شده تا حدودی مشابه هم باشند:

الى و معانى آن‌

1. انتهای غایت(یا پایان مسیر)، مانند: «ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّیامَ إِلَى اللَّیْل»؛ سپس روزه را تا شب به پایان برید.
2. معیّت و همراهی، مانند: «مَنْ أَنْصاری إِلَى اللَّه»؛ چه افرادی یاور من و یاور خدا خواهند شد؟!
3. تبیین و توضیح، مانند: «رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِمَّا یَدْعُونَنی‏ إِلَیْه»؛ پروردگارا! تحمل زندان از پذیرش خواسته‌هایشان برایم دوست‌داشتنی‌‏تر است.
4. به معنای «لام»، مانند: «وَ الْأَمْرُ إِلَیْکِ فَانْظُری ما ذا تَأْمُرین...»؛ و فرمان در اختیار تو است، بنگر تا چه فرمان خواهى داد.
5. به معنای «فى»، مانند: «لَیَجْمَعَنَّکُمْ إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَة»؛ و به یقین شما را در روز واپسین که تردیدی در آن نیست گرد خواهد آورد.
6. ابتداء، یعنى به معناى «مِن»، مانند: «تقول و قد عالیت بالکور فوقها/ أیسقى فلا یروى الىّ ابن احمر» … ابن احمر از چشمه من سیراب نخواهد شد.
7. «عند»(نزد)، مانند: «ام لا سبیل الى شباب و ذکره‌/ اشهى الىّ من الرحیق السلسل‌»؛ آیا راهی برای برگشت به جوانی نیست؟! و یاد جوانی نزد من از شراب ناب شیرین اشتهاآورتر است.
8. تأکید، مانند: «فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوی إِلَیْهِمْ ...»؛[1] پس قلب‌های گروهی از مردم را به سوى آنها مایل کن.

[1]. ر. ک: ذهنی تهرانی، سید محمد جواد، قواعد صرف و نحو و روش تجزیه و ترکیب، ج 1، ص 144- 145، قم، مؤلف، چاپ اول، 1371ش.