خون یکی از نجاسات است که اگر چیزی یا جایی به واسطه تماس با آن (با رطوبت) نجس شود بعد از برطرف کردن عین نجاست تنها با شستن با آب (یک مرتبه با آب کر یا جاری) پاک می گردد و در باره پاک شدن با آب قلیل مراجع معظم تقلید فرموده اند : "زمین سنگ فرش و آجر فرش و زمین سختى که آب در آن فرو نمى‏رود اگر نجس شود با آب قلیل، پاک مى‏گردد ولى باید به قدرى آب روى آن بریزند که جارى شود و چنانچه آبى که روى آن ریخته‏اند از سوراخى بیرون رود همه زمین پاک مى‏شود."[1]

بنابر این در صورتی که عین نجاست(خون) از زمین برطرف شود، ولی با آب کر یا جاری و یا قلیل شسته نشود، آن زمین هنوز نجس است و نجاست آن با رطوبت (راه رفتن با پای تر یا تی کشیدن با رطوبت) به جاهای دیگر منتقل می شود و تا واسطه سوم می تواند اشیاء را نجس کند.

زیرا "هر گاه چیز پاکی با چیز نجس ملاقات کند و هر دو یا یکی از آن دو طوری رطوبت داشته باشد که به دیگری سرایت کند چیز پاک نجس می شود."[2]

در صورتی که نمی توانید جاهایی را که یقین دارید نجس شده است با شستن تطهیر (پاک) نمائید باید به هر نحوی که می توانید مواظبت کنید که با رطوبت با آنها تماس حاصل نشود (مثلا با گذاشتن پوشش روی آنها در صورتی که امکان داشته باشد)و در صورت تماس با رطوبت چیزی را که با تماس با آن نجس شده آب بکشید.

با این حال سؤال مذکور به دفاتر مراجع ارسال شد که پاسخ آنان به شرح زیر می باشد:

دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی):

ج1. در صورتی که یقین به سرایت نجس به مکان های دیگر باشد، نجس می شود و گرنه فقط همان محل نجس است.

ج2. حکم آن از پاسخ سؤال اول مشخص شد.

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی):

به مقدار امکان از مکان هایی که یقین به سرایت نجاست پیدا کرده اید اجتناب کنید و بیش از آن وظیفه ای ندارید.

دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):

بصرف پاک کردن با پارچه مکان نجس می ماند.

دفتر حضرت آیت الله صافی گلپایگانی (مدظله العالی):

هر چیزی که با رطوبت ملاقات با نجس نماید نجس می شود و متنجس هم حکم نجس را دارد و اگر نتوان آب کشید و زمین باشد به آفتاب هم با شرایطی پاک می شود که می توانید به رساله توضیح المسائل مراجعه نمائید.