ابتلا به چنین بیماری، دلیل موجهی برای تأخیر انداختن مناسک حج واجب نیست؛ مگر این‌که موجب حرج شود.

علاوه بر این، در اعمال حج، فقط انجام طواف و نماز طواف، نیاز به طهارت دارد که در طواف هم اگر حداقل چهار شوط آن را انجام دهید، در صورت لزوم، می‌توان در بین آن به انجام طهارت اقدام نمود. ضمن این‌که، اگر به منی بودن آن مایع، یقین نداشته باشید، حکم منی را نداشته و غسل واجب نمی‌گردد.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

سؤال شما شقوق مختلفی دارد. به طور کلی اگر یقین به منی بودن آنچه خارج می‌شود ندارید، حکم منی را ندارد.

حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

اگر رفتن حج براى شما حرجى است، تأخیر اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

در فرضی که شک باشد مایع خارج شده منی است، حکم به جنابت نمی‌شود. در فرض یقین به خروج منی، باید به حج بروید و در فاصله‌ای که منی خارج نمی‌شود طواف و اعمال مشروط به طهارت را انجام دهید.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

در مورد سؤال لازم است به حج بروید و اگر می‌توانید حداقل به مقدار 4 دور از طواف، خود را از خروج بول و منی حفظ کنید و اگر وضوی شما باطل شد با تجدید وضو یا انجام غسل سه دور بعد و نماز طواف را بجا آورید و حج شما صحیح است. توصیه می‌شود حتماً به دکتر متخصص مراجعه کنید که این بیماری ان شاءالله مداوا خواهد شد. و نسبت به خروج منی هم توجه داشته باشید؛ باید صفات و شرایط آن را داشته باشد و در صورت شک در منی نمی‌توان حکم به خروج منی نمود.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

در صورتی که رفتن در این حالت برای شما مشکل مهمی نداشته باشد، مستطیع می‌باشید.

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.