لطفا صبرکنید
57703
- اشتراک گذاری
برزخ، در لغت به معنای پرده و حائل است که بین دو چیز واقع می شود؛ اما در اصطلاح، برزخ عالمی است که خدای متعال بین دنیا و آخرت قرار داده است و اولین منزل انسان پس از مرگ است.
مراد از عالم برزخ، همان عالم قبر است؛ عالمی که انسان در آن یک نوع زندگی خاصّی تا قیامت دارد.
منظور از قبر در اینجا همان مکانی نیست که میّت را داخل آن می گذارند، بلکه از آیات و روایات استفاده می شود که قبر عالمی است که انسان در آن زندگی می کند و منعم می شود و یا عذاب می گردد و به طور کنایه از آن به قبر تعبیر شده است؛ یعنی از باب این که انسان در مرگ دنیوی اولین جایی که او را می گذارند، داخل قبر است.
در قبر کلیاتی از عقاید و اعمال پرسیده می شود؛ مثلا به میّت گفته می شود: خدایت که بود، پیغمبرت که بود، چه دینی داشتی؟ این را از هر فردی خواه مؤمن و خواه کافر و غیر مسلمان می پرسند.
قبر و برزخ
برزخ، در لغت به معنای پرده و حائل است که بین دو چیز واقع می شود و نمی گذارد این دو بهم برسند؛ اما به حسب اصطلاح، برزخ عالمی است که خدای متعال بین دنیا و آخرت قرار داده است. برزخ را عالم مثالی هم می گویند؛ چون مثل این عالم است. البته از لحاظ صورت و شکل ولی از لحاظ ماده و خواص و خصوصیات فرق می کند. از ساعت مرگ تا هنگامی که اموات سر از قبر در می آورند، در عالم برزخ بسر می برند.[1]خدای تعالی در قرآن مجید می فرماید: «و پشت سر آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند (روز قیامت)».[2]
برزخ، اولین منزل انسان پس از مرگ است. پس، مراد از عالم برزخ، همان عالم قبر است؛ عالمی که انسان در آن یک نوع زندگی خاصّی تا قیامت دارد.[3] زندگی در برزخ، برای مؤمنان و نیکوکاران رهایی از قفس بدن است و برای گناهکاران وحشت زا و دلهره آور.
سؤال در قبر
منظور از قبر در اینجا مکانی نیست که میّت را داخل آن می گذارند، بلکه از آیات و روایات استفاده می شود که قبر عالمی است که انسان بعد از مرگ در آن زندگی می کند و منعم می شود و یا عذاب می گردد و به طور کنایه از آن به قبر تعبیر شده است؛ یعنی از باب این که انسان در مرگ دنیوی اولین جایی که او را می گذارند، داخل قبر است.[4]
با توجه به این که انسان ها در عالم برزخ دارای حیات هستند، و زنده نیز در عالم برزخ مسئول کارهای خودش است و یا متنعم است یا معذّب.
مسأله حیات در عالم برزخ، در اخبار معصومین نیز آمده است:حضرت امام صادق (ع) فرمود:« ارواح مؤمنین در اتاق های بهشت برزخی هستند و آنجا زندگی می کنند و می خورند و می نوشند، ولی ارواح کفّار در آتش برزخی گرفتار عذاب هستند».[5]
در قبر از عقاید و اعمال کلی پرسیده می شود. به میّت می گویند: خدایت که بود، پیغمبرت که بود، چه دینی داشتی؟ این را از هر فردی خواه مؤمن و خواه کافر و غیر مسلمان می پرسند، مگر از بچه های نابالغ، دیوانه و کم عقل؛ [6]
دو ملک به نام «نکیر» و «منکر»، از انسان مواردی را سؤال می کنند که حضرت امام سجاد (ع) در این باره می فرماید: اولین سؤال آن دو فرشته این است که آیا خدا را پرستش می کردی یا مشرک بودی؟ دوم این که از پیامبر و مکتب و دین و کتاب (قرآن) سؤال می شود؛ سوم این که از رهبری و ولایت می پرسند که کدام رهبر (حق یا باطل) را تقویت و یا تضعیف می کردی؟ چهارم این که از عمر می پرسند که در چه راهی مصرف کردی؟ پنجم این که از مال و درآمدها می پرسند که از چه راهی به دست آوردی و در چه راهی مصرف نمودی؟ بعد در ادامه می فرمایند: خودتان را برای پاسخ گویی به سؤالات شب اول قبر آماده نمایید.[7]
[1]. دستغیب، سید عبدالحسین، 1000 سؤال، تنظیم و تصحیح، دستغیب، سید محمد هاشم ، ص 36 و 37، انتشارات ناس، چاپخانه پیام، 1371 شمسی.
[2]. مؤمنون، 100.
[3]. سبحانی، جعفر، محاضرات فی الإلهیات، با استفاده از ص 431 و 432؛ قرائتی، محسن، تلخیص اصول عقاید، ص 171، مرکز فرهنگی درس هایی از قرآن، چاپ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، 1386.
[4]. سبحانی، جعفر، محاضرات فی الإلهیات، ص 434 - 436.
[5]. مجلسی، بحار الأنوار، ج 6، ص 169،مؤسسه الوفاء، بیروت، لبنان.
[6]. دستغیب، سید عبدالحسین، 1000 سؤال، ص 33 و 34؛ قرائتی، محسن، تلخیص اصول عقاید، ص 174.
[7]. مجلسی، بحار الأنوار، ج 6 ، 223.