«اجماع تشرّفی» در جایى است که فقیهى در زمان غیبت امام معصوم(ع) خدمت آن‌حضرت مشرّف شود و رأى و نظر ایشان را در مسئله‌اى بشنود، ولى با توجه به اینکه در زمان «غیبت کبرى»، ادعای ملاقات با امام زمان(عج)

«اجماع تقیه‌اى»، به این معنا است که فقیه، حکم را از شخص امام معصوم(ع) و در زمان حضور بشنود، ولى به سبب تقیه و خوف نتواند حکم را به امام(ع) نسبت دهد و از همین رو به جای انتساب حکم به امام، ادعای

«اجماع ریاضتی» زمانی رخ خواهد داد که فقیهی از راه ریاضت و رسیدن به مقام کشف و شهود، به حکمى دست یابد و نخواهد کسى از نحوه به دست آوردن حکم بدین کیفیت آگاه شود و از این رو ادعای اجماع مدرکی

خونی که از رحم بانوان خارج می‌شود از دیدگاه فقهی به سه گروه «حیض»، «نفاس» و «استحاضه» تقسیم می‌شود و «خون استحاضه» به هر خونی گفته می‌شود که از رحِم زن خارج شده و خون زخم و جراحت نبوده و نیز خون حی

یکی از مباحث مهم اصول فقه، اصول عملیه است و اصل «استصحاب» در میان این اصول از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

«استصحاب» از ماده «صحب» در لغت به معنای همراه داشتن است. حکم به ا

«اعتکاف» در لغت به معنای اقامت کردن و ماندن در جایی و ملازم بودن با چیزی است که می‌تواند در مسیری مثبت و یا منفی مورد استفاده قرار گیرد. در شرع مقدس اسلام، اعتکاف به معنای اقامت در مکانی مقدس به م

«اقاله» به معنای درخواست فسخ معامله از جانب یکی از طرفین و پذیرش آن توسط طرف مقابل می‌باشد. در روایات توصیه شده که در حدّ امکان، درخواست طرف مقابل برای فسخ معامله را بپذیریم، گرچه او هیچ راه قانونی

«ایلاء» در لغت به معناى قَسم خوردن در هر چیزی بوده و در اصطلاح قرآنی و فقهی، سوگند مرد، در خصوص ترک آمیزش با همسر دائمی خود - به مدت بیش از چهار ماه - است؛ که دادگاه با بررسی و اثبات موضوع، چهار ما

«برده» و یا «عبد» به افرادی گفته می‌شد که در زمان‌های گذشته و‌ در جنگ‌ها، طرف‌های درگیر جنگ از سربازان طرف مقابل به عنوان اسیر و غنیمت جنگی ‌گرفته و یا افرادی آنان ر

تسبیح به معنای منزه و پاک و مقدّس دانستن خداوند است که ذکرهای متفاوتی برای آن وجود دارد. یکی از این ذکرها «تسبیحات اربعه» بوده و شامل چهار ذکری است که در نمازهای روز

ذکرهای متنوعی برای تسبیح خداوند وجود دارد و تسبیحات حضرت فاطمه زهرا(س) از برجسته‌ترین آنهاست که

«حدیث» در لغت به معنای سخن، کلام و داستان می‌باشد و آنچه در قرآن کریم از این واژه مورد استفاده قرار گرفته است، ناظر به همین معانی یادشده می‌باشد، اما «حدیث» معنای اصطلاحی دیگری دارد و به کلامی گفته

«حضانت» از ریشه «حضن» گرفته می‌شود که در لغت به «فاصله زیر بغل تا پهلو» گفته می‌شود. «احتضان» هم به معنای حمل کردن اشیاء می‌باشد. «الحضانة» - و یا در نگارش فارسی، «حضانت» - به فعالیت‌های مرتبط با ت

«ذبح» در لغت به معنای پاره‌كردن گلو است و در استعمال قرآنی هم برای بریدن گلوی انسان‌ها مورد استفاده قرار گرفته است آنجا که روزه

«روزه وصال» از روزه‌هایی است که در فقه اسلامی، حرام و ممنوع اعلام شده است که به دو صورت قابل فرض است: 1 . فرد نیّت کند که دو روز پشت سر هم را روزه بگیرد، بدون آن‌که دراین میان، روزه خود را افطار کن

واژه‌ی «سدّ»، در لغت به معنای بستن و جلوگيری كردن، و واژه‌ی «فتح» به معنای رفع مانع نمودن است.

«ذرائع»، جمع «ذریعه» است و ذریعه در لغت به معنای وسیله‌ای است که انسان می‌تواند با کمک آن به چ

رجوع کنید: «روزه وصال».

در اصطلاح، به جدا شدن زن و شوهر از یکدیگر به وسیلۀ فسخ عقد ازدواج «طلاق» می‌گویند. طلاق از ایقاعات است؛ یعنی انشاء و ایجاد آن یک طرفه و از طرف مرد است و نیاز به رضایت و مداخله زن ندارد. بنابراین مر

فرسخ؛ یکی از واحدهای اندازه‌گیری مسافت است. هر فرسخ، سه «مِیل» و هر میل، - بنابر نظر مشهور - چهار هزار «ذراع» و طول هر ذراع نیز 24 «انگشت» یا دو وجب شخص معمولى است. بنابراین، فرسخ، بر حسب ذراع دواز

معنای «قسامه» در لغت و فقه؛ سوگندهایی است که بین اولیای مقتول تقسیم می‌شود، و یا جمعی که بر چیزی قسم می‌خورند تا حقی را بگیرند.

مبدأ تشريع قسامه، زمان پيامبر اسلام(ص) بود. حكمت آن، محفوظ ما

در انجام یک عمل شرعی گاه مستند انجام آن، منبعی مورد اعتماد و قابل پذیرش است و گاه منبع چندان قابل اعتمادی برای این عمل شرعی (نماز مستحب، دعا، زیارت و ...) وجود ندارد که در این صورت اگر شیوه و محتوا

اصطلاح «ما في الذمة» یا «هر آنچه بر عهده‌ است» در مواردی مورد استفاده قرار می‌گیرد که مکلّف در نوع تکلیف خود دچار تردید می‌شود؛ توضیح اینکه، گاهی مکلّف در انجام عمل عبادی شک می‌کند که نیّتش باید چگ

رجوع کنید: «استحاضه».

در زبان عرب، به حیوانى که خفه شده باشد، «منخنقه» گفته می‌شود. در آیه سوم سوره مائده، به این اصطلاح اشاره شده است.

در زبان عرب، به حیوانى که بدون ذبح و تنها بر اثر ضربات وارده بر او کشته شده باشد، «موقوذه» گفته می‌شود. این واژه برگرفته از «وقذ» به معناى ضربت شدید است. در آیه سوم سوره مائده، به این اصطلاح اشاره

«نذر» آن است که انسان متعهد شود برای خدا کاری از کارهای خیر را انجام دهد، یا کاری را که ترکش نیکو است، ترک نماید. نذر بر دو نوع است:

1 . نذر مشروط؛ نذر مشروط یا «نذر شکر» است، مانند این‌که

در زبان عرب، به حیوانى که به دنبال شاخ زدن حیوان دیگری به او جان داده باشد، «نطیحه» می‌گویند. در آیه سوم سوره مائده، به این اصطلاح اشاره شده است.

«هروله» به نوعی از راه رفتن می‌گویند که چیزی بین راه رفتن معمولی و دویدن است. این نوع راه رفتن در بخشی از سعی بین صفا و مروه در اعمال حج مستحب است.