«عبدالله بن قیس» نام یکی از شهدای کربلا است که بر اساس برخی گزارش‌ها به همراه برادرش عبدالله بن مسلم بن عقیل

«عبدالله بن یقطر» نام یکی از اصحاب امام حسین(ع) و به نقلی برادر رضاعی حضرتشان است که در جریان نهضت عاشورا نقش نامه‌رسانی آن حضرت را بر عهد

یکی از واژه‌های کلیدی قرآن کریم جهت پندآموزی و تفکر و عبید الله بن قیس

عثمان بن عفّان بن أبى العاص بن أميّة بن عبد شمس بن عبد مناف‏، از مادری به نام «أروی دختر کریز»، شش سال پس از حمله‌ی ابرهه به مکه(عام الفیل) به دنیا آمد. وی دو کنیه داشت. «ابو عمرو» و «ابو عبدالله».

«عثمان بن علی» فرزند امام علی(ع) و فاطمه أم البنین(س) نام یکی از شهدای کربلا اس

«عُجْب» به معنای منیّت، خود بزرگ‌بینی و  نوعی کمال را در خود مشاهده کردن می‌باشد، چه این‌که این صفت کمال در او باشد، یا نباشد، و چه این‌که آن صفت در حقیقت کمال باشد، یا نباشد.

فرق عُجب با ت

عجله یا شتاب‌زدگی از رفتارهایی است که - جز برخی موارد خاص - به عنوان یک ویژگی منفی برای انسان‌ها به شمار می‌آید و در آیات و روایات و نیز در دانش اخلاق اسلامی این موضوع مورد بررسی و گفتگو قرار گرفته

برای «عدالت» از ریشه‌ی «عدل»، در دانش لغت، چند معنای نسبتاً مشابه ذکر شده است، مانند: «برابری»، «دادگری کردن»، «حدّ متوسط بین افراط و تفریط به گونه‌ای که زیادی و کمی در آن نباشد» و ...

واژه

«عذاب» واژه‌ای است که در قرآن کریم به تعداد بسیار تکرار شده است.

لغت‌شناسان «عذاب» را چنین معنا کرده‌اند: «العَذابُ: هو الإيجاع الشّديد»؛ عذاب، مجازات دردناک و شدید (شکنجه) را گویند. «العَذ

«عرش» که جمع آن «عروش» است، در اصل به معنای چیزی است که سقف داشته باشد. برخی از مشتقات ریشه «عرش» که در قرآن کریم وجود دارد نیز در همین معنا مورد استفاده قرار گرفته است(مانند آیه 259 سوره بقره). ن

عُرف دارای معانی گوناگونی می‌باشد، مانند:

الف) امر پسندیده،

ب) معرفت و شناسایی.

ج) عادات موجود در یک جامعه.

عرف در اصطلاح فقها به "عادات رفتاری و دیدگاه ذهنی مردم" گ

واژۀ «عرفان»‏ در لغت‏ به معناى شناختن است. و در اصطلاح، به شناخت ويژه‌‏اى اختصاص يافته كه از راه شهود درونى و يافت ‏باطنى به دست می‌آید. ب

عرفان عملی که در برابر عرفان نظری قرار می‌گیرد خود دارای دو بخش است. یک بخش علمی و دیگری عملی:

بخش علمی عرفان عملی عبارت است از: م

عرفان نظری که در برابر عرفان عملی قرار می‌گیرد عبارت است از: مجموعه‌ای از دریافت‌های باطنی از طریق عزرائیل

«عزم» در لغت، به معناى «تصميم قطعی و محكم» است. و گاه به هر چيز محكم نيز «عزم» گفته می‌شود. در فرهنگ قرآن کریم، «عزم» به معناى تصميم محكمی است که انسان برای بهتر انجام‌دادن كارهاى خود باید با چنین

واژه «عشق» به معناى دوستى شدید، شوق مفرط و میل شدید به چیزی است. یعنی فرط حبّ و دوستی! در همین راستا، واژه «عَشَقه» به معنای گیاه پیچک است که درخت را احاطه و در نهایت راه تنفس را بر او می‌‏بندد و د

«عصمت» از ریشه لغوی «عصم» به معنای نگهداری‌کردن و محافظت است، چنانچه خدا خطاب به پیامبرش می‌فرماید: (والله یعصمک من الناس: خدا در مقابل مردم، نگهبان توست).

در اصطلاح روایی و کلامی، منظور از

«عفت» به معنای پاک‌دامنی و عفیف یعنی پاک‌دامن. عفت از ویژگی‌های انسان‌های مؤمن است.

عفو و گذشت در فرهنگ دینی، گاه در ارتباط با تعامل افراد جامعه با یکدیگر بوده که گذشت مردم از اشتباهات دیگران از اساسی‌ترین اصول دین اسلام، و از اوصاف پسندیده در حوزه اخلاق اسلامی می‌باشد. و گاه این

در گزارشی تاریخی از شهیدی به نام عقبة بن صلت یاد شده که در کنار امام حسین(ع) به

«عقل» و «اندیشه» در اصل همان خودآگاهی انسان است که ویژه انسان‌ها بوده و حیوانات در عین داشتن شعور، فاقد عنصری به نام «من» و آگاهی از خود هستند. به بیان دیگر، عقل آن نور آگاهی است که به تمامی ارکان

كهن‌ترین مسئله‌ی فلسفه، مسئله‌ی «علّت و معلول» است. دو مفهوم علت و معلول از معقولات ثانی فلسفی است که بیانگر نحوه‌ی وجود است. «علّیت»